Podcasts met Katja Staartjes

/in , , /door
12

Graag luister ik tegenwoordig naar podcasts. Gesprekken waarin de tijd genomen wordt voor een onderwerp.
Afgelopen maanden zijn er vijf podcasts online gekomen, waarin ik zelf de gast was:

Dank aan de interviewers voor de uitnodiging!

Dank & positief 2025 gewenst

/in , /door

Dank aan alle opdrachtgevers en partners voor de samenwerking in 2024!
Verder wens ik iedereen in deze turbulente tijden een gezond en positief nieuw jaar, vol van hoop en licht.

Ik zie uit naar de samenwerking in 2025, in welke vorm dan ook.

Nieuw: Hoog Spel als E-book

/in , , /door
12345678

Het boek Hoog Spel, over Katja’s beklimming van Mount Everest, is weer leverbaar. En behalve als print nu ook als E-book.
Eerder verschenen zes drukken (20.000 exemplaren) via Uitgever Podium, maar sinds 2008 was het boek niet meer nieuw leverbaar. De wens tot een E-book had de bergbeklimster reeds langere tijd, maar het drukbestand bleek zo verouderd, dat de tekst volledig opnieuw gezet moest worden. Kortom, meer werk dan een druk op de knop.

Justus Bottenheft heeft het boek opnieuw gezet en vormgegeven, praktisch gelijk aan de oude druk. Via Boekengilde is het boek geprint en weer te koop via alle boekhandelskanalen. En nu dus ook als E-book.
Hoog Spel print: € 24,50 (ISBN 978-90-832774-3-1)
Hoog Spel E-Book: € 14,50 (ISBN 978-90-832774-4-8)
Hier de link naar de boekenpagina op deze site, waar de boeken ook te bestellen zijn.

Katja: “Een stok achter de deur vormde mijn Everest-jubileum: afgelopen 13 mei was het 25 jaar geleden dat ik op het hoogste punt van de aarde stond. Wat een voorrecht en bijzondere ervaring om Chomolungma, moedergodin van de aarde te hebben mogen beklimmen. En wat heeft deze expeditie me veel gebracht en geleerd.”

Mede in het kader van dit jubileum verschenen twee interviews en een podcast. Hier de linkjes:
– Hoogtelijn 2-2024 (magazine NKBV);
– ZIN-magazine 2-2024;
– Liberi-Podcast.

Reis Nepal

/in , , /door
1234567891011121314

Afgelopen december trok ik met vijf vriendinnen, Chhiree Sherpa en drager Lal Bahadur door het gebied ten zuiden van Mount Everest, het district Solo. Een wezenlijk onderdeel van de reis vormde het bezoek aan de school in het dorp Khastap/Basa, gelegen op 2000 meter hoogte. Het is een van de scholen die vanuit Stichting Topaspiraties eerder is ondersteund.

We konden de school, dankzij ruim 200 giften steunen met een donatie van maar liefst 8000 euro, grotendeels via een actie met Go Fund Me.
Dankzij deze donatie kon een smartboard worden aangeschaft, voor interactieve, digitale lessen. Een primeur in de regio. Daarnaast kon worden aangeschaft: een electrische omvormer & accu’s, een geluidsinstallatie en sport-attributen. Verder zijn er zo’n 60 houten tafels en schoolbanken getimmerd van lokaal hout, werk voor een aantal timmerlieden gedurende vijf werken.
Naast de school in Basa steunden we een piepklein nabij gelegen schooltje in Khuskum met 1000 euro, voor aanschaf van o.a. een laptop en printer, als start met digitalisering.

Ter gelegenheid van onze komst in Basa was een ceremonie georganiseerd, met speeches van de schoolleiding & lokale overheid, opgeluisterd door traditionele dansen in prachtige klederdracht. Het was overweldigend deze ceremonie mee te maken. Zoveel dankbaarheid voor de ondersteuning dankzij alle giften.

Het was verder heel bijzonder en dierbaar, om deze reis te hebben kunnen maken met studievriendinnen. Een groot voorrecht en ook dankbaar dat alles voorspoedig en zonder ongevallen is verlopen. Want er stond ook nog een beklimming op het programma; van de 4067 meter hoge Pikey Peak. En dat is gelukt!
Onze reis was te volgen via Polar Steps (Quel Depot Goes Nepal).

Onderscheidingen Katja Nepal

/in , , /door
1234

Afgelopen halfjaar was bijzonder voor bergbeklimmer, GHT-expert en Nepal-kenner Katja Staartjes. Zij  ontving maar liefst drie onderscheidingen. Twee daarvan kwamen uit handen van de Nepalese ambassadeur H.E. Mr. Gahendra Rajbhandari. Allereerst was dat op 27 mei de Knight of the Himalayan Order, tijdens het Nepal congres, georganiseerd vanuit Nepal Federatie Nederland.
En op 10 september ontving Katja de Token of Love na afloop van de Nepal Dag 2023, georganiseerd door o.a. de Nepal Development Academy. Beide onderscheidingen waren te danken aan haar liefdadigheidswerk voor Nepal, en de rol die zij vervult om anderen in contact te brengen met het land voor toerisme dan wel ontwikkelingsprojecten.

Eerder dit jaar, op 26 april 2023 ontving Katja een koninklijke onderscheiding: Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Dit op voordracht van de Nederlandse Klim- en Bergsportvereniging. Hier een link naar het bericht dat de NKBV daar toen over plaatste. Op deze website stond eerder dit blog.

Katja: “ik ben zeer dankbaar en vereerd met deze onderscheidingen. Waar het om Nepal gaat, is onze hulp vanuit Stichting Topaspiraties met name mogelijk dankzij de donateurs en hun giften. Grote dank aan alle betrokkenen!”

 

Peak Performance herdrukt

/in , , /door

Het boek Peak Performance, de Engelse vertaling van mijn boek Top Inspiratie, is in eigen beheer herdrukt.

Meer over het boek: https://katjastaartjes.nl/boeken/peak-performance-bladeren/
Bestellen kan via het bestelformulier.

A BOOK FOR EVERY INDIVIDUAL OR TEAM WHO WANTS TO REACH THEIR OBJECTIVES
You are capable of more than you think. Peak Performance, the climb to success, is a book that describes with honesty what it takes to get what you want. Mountain climber Katja Staartjes inspires you to transform your dreams into concrete goals, and then go out and reach them.

A climbing expedition is life in a nutshell. The route to a summit over 8,000 metres high not only tests you physically, it demands mental resilience. Katja draws parallels with everyday situations where passion, goals, leadership, teamwork, trust, uncertainty and dealing with setbacks are part of life. Peak Performance is a practical book that faces the facts. It offers straightforward guidelines about how to get to the top – whatever that top might be. For individuals and teams, at home and at work.

Each of the 60 themes on the subject of reaching the top is described in crisp, evocative language, accompanied by vivid, sometimes breath-taking photographs from differenti mountaineering expeditions.

 

 

 

 

TopTeams als inspiratiebron

/in , , , , , /door
123

Strategisch beleidsplan Poolster Scholen
Op 23 augustus j.l. was ik te gast op een van de Poolsterscholen in de Achterhoek. Daar nam ik het eerste exemplaar in ontvangst van het Strategisch Beleidsplan ‘Samen bergen verzetten’.
Eervol dat het boek TopTeams, én mijn lezing voor alle medewerkers (dec 2022) inspiratie bood voor dit plan. Geweldig verder, zoals dit plan met ambities en kernwaarden in samenspraak met alle stakeholders is gemaakt. In woord én in beeld, met de krachtige illustraties van Suus van den Akker.
Hier de link naar het plan. En naar een lokaal nieuwsberichtje van deze Poolster-mijlpaal

TopTeams als leidraad in leiderschaps- en teamcoaching
Geregeld ontvang ik mooie reacties op het boek TopTeams. Deze week las ik op LinkedIn een bericht van Spark Adviseurs dat de pijlers van TopTeams worden ingezet bij leiderschapscoaching. Dankbaar om te vernemen.

1234

Hoge bomen vangen veel wind

/in , , /door

Kristin Harila is bezig met een project om alle 14 achtduizenders te beklimmen, in een zo kort mogelijke tijd. Het was haar doel om dat in 2022 te realiseren, maar ze kreeg voor de laatste twee bergen in Tibet/China de permits vorig najaar niet rond in de nasleep van corona. Dit voorjaar 2023 is dat haar wel gelukt en daarmee heeft ze de veertien hoogste bergen ter wereld getopt in slechts 370 dagen. Ze heeft daarbij volop ondersteuning gehad van Sherpa’s, zuurstof en helikopters. Net als de sterke Nepalees Nimsdai (Nirmal Purja), die dit project in 2019 ondernam en daarvoor ruim 6 maanden nodig had (waarbij overigens later bleek dat hij op Dhaulagiri en Manaslu net niet op de hoofdtop stond).

Recordpoging
Maar Kristin heeft het er niet bij gelaten; ze heeft zich alsnog ten doel gesteld om de 14 achtduizenders binnen een half jaar te beklimmen. Dat betekent, na het toppen van Shisha Pangma en Cho Oyu in Tibet, dat ze beoogt de resterende 12 bergen een tweede keer te beklimmen. De afgelopen weken waren succesvol; ze heeft de 7 achtduizenders in Nepal inderdaad voor de tweede keer (!) beklommen, en daarmee staat de teller dit jaar op 9. Ze beoogt de resterende 5 bergreuzen in Pakistan deze zomer (2023) te herhalen en wil de totale tijd zelfs verkorten.

Grootse prestatie
Het is bijzonder knap wat Harila en haar Sherpa-team hebben gerealiseerd en aan het ondernemen zijn. Zelfs als je in acht neemt dat ze zuurstof gebruikt en volop ondersteuning heeft. Mind you, 21 keer (12 + 9) op de top van 8000+ meter staan in 15 maanden! Dat is fenomenaal. Niet alleen fysiek, maar vooral qua organisatie, logistiek, financiën en communicatie. Uiteraard gaat dit niet van een leien dakje. Harila zegde haar baan op en verkocht haar huis en had/heeft net als Nimsdai forse budgettaire uitdagingen. En om het logistiek voor elkaar te krijgen moet je werken met de beste partners en een sterk team. En dat betekent soms ook lastige keuzes maken.
Op social media is afgelopen week echter een hetze ontketend, om haar naar beneden te halen. Natuurlijk, het beklimmen van een achtduizender met invliegen op het basiskamp, volop zuurstof en Sherpa-ondersteuning is veel makkelijker dan wanneer je dit alpien en in je eentje zou doen. Dat geldt überhaupt in deze tijd van commerciële expedities. De huidige beklimmingen op normaalroutes van achtduizenders zijn geen vergelijk met de eerste beklimmingen in de jaren vijftig-tachtig van vorige eeuw. En ook geen vergelijk met technische beklimmingen elders of op andere routes van achtduizenders. Het heeft niets meer van doen met ‘exploren’…

Commercialisering
Het commerciële klimmen begon begin jaren negentig: expedities geleid door professionele westerse gidsen, met betalende klimmers. Zo werd het beklimmen van de hoogste bergen ter wereld voor een grotere groep mensen bereikbaar.

Daarbij zijn de trends van de afgelopen decennia:

  • Sherpa’s/Nepalezen hebben zich ontwikkeld van ondersteuners tot ervaren klimmers, gidsen en zelfs expeditieleiders/ondernemers. Op zich een positieve ontwikkeling! De Sherpa’s spelen trouwens al sinds de eerste expedities in de jaren twintig een cruciale rol, maar nu krijgen ze gelukkig steeds meer de credits.
  • De klimroute wordt volledig geprepareerd met vaste touwen door Sherpa’s. Daardoor zijn ook de technisch moeilijke achtduizenders als Annapurna, Kanchenjunga en K2 bereikbaar geworden voor minder ervaren klimmers.
  • Toenemende drukte en dalend klimniveau. De lokale Nepalese operators zijn veelal goedkoper, en spelen effectief in op de klantvraag naar meer luxe (bv. een bed in het basiskamp), meer en eerder zuurstof en een lichtere rugzak. De marketing lijkt bijna: ”wij brengen je naar de top”. Ook de populariteit van Nimsdai en zijn film 14 Peaks spelen hierbij een rol. Per saldo trekt dit meer klimmers/’klanten’ aan en daalt het klimniveau. Dat is al decennia het geval maar zet zich nu door. En dat komt ironisch genoeg dus mede door de zich ontwikkelende lokale klimmers.
    N.B. Helaas lijkt ook de kwaliteit van de lokale operators te dalen: de prijsvechters nemen het minder nauw met de kwaliteit en hebben hun logistiek minder goed op orde. Dat leidt tot meer risico bij de beklimmingen.
  • Inzet van helikopters. Het begon met het invliegen op basiskampen om klimmers te droppen en om spullen te brengen naar de hoogtekampen. Een nieuwe fase was de inzet van helikopters voor een heen-en-weertje naar bv Kathmandu, als klimmers tussentijds een paar dagen wilden bijkomen. In 2021 was er de volgende fase: op de moeilijke berg Annapurna was een toppoging aan de gang en de Sherpa’s kwamen touw tekort. De betreffende Nepalese expeditieleider belde een helikopter en er werd hoog op de berg extra touw afgeleverd. Vanaf dat moment is de term heli-doping geïntroduceerd.
  • ‘8000-bagging’: de achtduizenders aan elkaar rijgen in een seizoen en zo kort mogelijke tijd, juist door de inzet van bovenstaande ondersteuning en middelen.

Tijdens de beklimming van Manaslu door Harila en haar team, in het naseizoen waarbij ze als enigen op de berg waren, is de inzet van helikopters nog een stap verder gegaan: er zijn helikopters ingezet om Sherpa’s en materiaal te droppen in kamp 2 (en 3?), en vervolgens is de route in orde gemaakt van boven naar beneden. Tsja… hier is uiteraard veel op aan te merken. Aan de andere kant is het wel slim bedacht, want het is sneller. En helpt dus als je een recordpoging doet, er slecht weer aankomt en je met maar een paar mensen op zo’n joekel van een bergreus bent. Toen Kristin Harila begon vanuit het basiskamp, was een deel van de route dus al gefixeerd. Ter vergelijk: in het seizoen is alles vooraf al (van onder tot boven) gefixeerd met vast touw.
Uitgerekend de gerespecteerde en gerenommeerde expeditieleider van de ‘Annapurna-heli-doping-affaire’ viel Harila via social media aan. Sterker nog, dat deze nieuwe heli-werkwijze de Sherpa-business zou ruïneren. Bovendien wekte hij de suggestie als zou Kristina zelf met de heli naar boven zijn gegaan. Daarna gingen velen los.

Samenvatting & Conclusie
Bij alle bovenstaande ontwikkelingen zijn vraagtekens te plaatsen. Zeker. Een discussie daarover is legitiem. Het huidige klimmen op de normaalroute van achtduizenders, en met name op Mount Everest, loopt steeds meer uit de hand. De milieu-voetprint wordt steeds groter en deze expedities hebben nog maar weinig gemeen met het oorspronkelijke bergbeklimmen.
Persoonlijk vind ik dat zeer jammer. Overigens gruwel ik zelf van drukte in de bergen, en ook heb ik niets met snelheidsrecords aldaar. Ik ben een voorstander van het pure klimmen; zonder luxe, zonder zuurstof, zonder helikopters en met zo min mogelijk ondersteuning. Maar de wereld terugdraaien zal niet lukken. En het is bovendien niet in het belang van de Nepalezen die hier hun boterham verdienen. Hoe het dan verder moet met het commerciële expeditie-klimmen? Dat is een vraagstuk apart, maar er is geen simpel antwoord.

Dit alles laat onverlet dat Kristin Harila een grootse prestatie heeft neergezet door de achtduizenders zó snel achter elkaar te beklimmen. Ze klimt in een klein team met Sherpa’s, en zijn bepaald niet alleen volgend geweest. Regelmatig waren ze alleen en trokken hun eigen plan. Zowel fysiek als organisatorisch/logistiek is het razend knap. Net zoals dat overigens gold voor Nimsdai en zijn team.
Hoewel de discussie over de huidige manier van klimmen terecht is, heb ik nu het gevoel dat er een hetze is ontketend, waarbij alles wordt aangegrepen om Harila naar beneden te halen. Hoge bomen vangen inderdaad veel wind. Ik kan me dit keer echter niet aan de indruk onttrekken dat haar vrouw-zijn een rol speelt. Dat het lastig verkroppen is, dat een vrouw zo goed presteert en haar prestatie misschien zelfs als bedreigend wordt ervaren. Bijzonder jammer dat dit gebeurt, maar helaas zit onze wereld kennelijk zo in elkaar.

En de echte klimmers? Gelukkig zijn er nog uitdagingen genoeg in die prachtige bergwereld; andere routes op achtduizenders, waar je alleen bent en puur kunt klimmen. En natuurlijk zijn er de lagere bergen, met technisch extreme routes. Projecten die veel meer klimvaardigheden en ervaring vergen. Jammer genoeg krijgen deze expedities en topklimmers nauwelijks waardering en aandacht bij de media en het grote publiek. Onterecht! Ook in dat opzicht zit de wereld helaas zo in elkaar.

N.B. In Hoogtelijn nr 3 (juni 2023, pag 60-65) staat een interview met Kristin Harila. Het gesprek vond plaats in januari 2023. Dit artikel heeft als focus de persoon Kristin Harila en haar record.  Natuurlijk kun je niet alles meenemen in een gesprek, maar persoonlijk vind ik het een gemiste kans dat het onderwerp klim-ethiek niet wordt aangeroerd.

Naschrift 18 juli 2023: inmiddels heeft Kristin ook drie van de vijf toppen in Pakistan opnieuw getopt: Nanga Parbat, G2 en G1 (laatste zonder O2).
Verder zijn er de afgelopen weken een paar interessante artikelen verschenen over haar prestatie en de ontwikkeling in het expeditie-klimmen:
– Online magazin Alpin (14-7-23):  https://www.alpin.de/home/interviews/58102/artikel_8000er_am_schnuerchen.html
– Een artikel door klimmer László Pintér (26-6-23):  https://www.mozgasvilag.hu/hirek/climbing-the-14-8000ers-has-only-statistical-value?fbclid=IwAR1mGtdP4lzLKbaGB67UEPzi-IoExCx8ZWqNByIQ4lRo-VUF6fxCKE2UfjE

Naschrift 30 juli 2023: inmiddels stond Kristin ook op Broad Peak en op 27 juli jl bereikte ze de top van K2 en voltooide daarmee de grand slam in slechts 92 dagen. Een mega-prestatie!! Ondanks alle kanttekeningen die je kunt plaatsen vanuit milieu-perspectief etc. In deze ’tweede ronde’ stond ze op alle toppen met kanjer Tenjin Sherpa Lama. Daarnaast bestond het team uit wisselend een aantal Sherpa’s. Explorerweb publiceerde dit overzicht van de beklimmingen. En daarnaast dit artikel om het project in perspectief te plaatsen: https://explorersweb.com/kristin-harilas-speed-record-perspective/

Weken van uitersten

/in , , /door
12345

De afgelopen tijd was een periode van uitersten. Van hoge toppen en diepe dalen. Alles overheersend was de dood van drie topklimmers: Line van den Berg, Mats Wentholt en Jeroen van Ommen. Zij beklommen op 19 mei de Grosshorn in de Zwitserse Alpen en zijn in de afdaling omgekomen door een gigantische sneeuwlawine. Ze waren in training voor een expeditie naar Pakistan. Zie hier het NKBV bericht.

Met Line had ik met name de laatste maanden persoonlijk contact, na het uitkomen van haar film ‘My Phantom’. Die zagen we in november 2022 met een klein groepje als pre-premiere op het Dutch Mountain Film Festival in Heerlen, waar ook de foto is genomen met het groepje ‘grensverleggende vrouwen’. De afgelopen maanden had ik meermaals contact met Line, over haar ambitie om een boek te schrijven en het sprekerscircuit in te gaan. Daarnaast hoorde ik op 26 april, de dag dat ik een koninklijke onderscheiding ontving, dat Line een van de personen was die de aanvraag ondersteunde. Die avond nog, hadden we contact. En daarna nog een keer, over haar voornemen een podcast te maken.
Ze was zo getalenteerd, energiek en vol ambitie! Een van de absolute Nederlandse topklimmers. Hoe verdrietig dat al haar grootse beklimmingen en dromen geen realiteit zullen worden. Ze er niet meer is. Een groots verlies en gemis. Vooral voor familie en naasten. Voor de bergsport. En als voorvechter van het vrouwenklimmen. Lieve Line, rust zacht.

Bizar genoeg, op 21 mei, de dag dat lichamen van de drie Nederlandse klimmers werden gevonden en geborgen, was er een exceptioneel Nederlands Himalaya-succes: Christian de Jong bereikte samen met Prakash Sherpa de top van de 7861 meter hoge Nuptse via de noordflank. Een Nederlandse primeur en geweldige prestatie, die tevens prachtig is vastgelegd via foto’s en video. Link naar NKBV-bericht.
De Nuptse is verbonden met de achtduizender Lhotse, en via Zuidcol met de Mount Everest. Gezamenlijk vormen deze drie bergen het hoefijzer van de westelijke cwm aan de Nepalese kant. Zie de foto van de ondergaande zon die ik maakte vanuit Zuidcol (7950 m, kamp 4 Everest); links is de Nuptse (noordwand) in beeld.
De beklimming van het tweetal staat in groot contrast met de drukte en gekte op Everest; er was een record aantal vergunningen verstrekt. Met tevens een record aantal doden, een trendbreuk. Dit lijkt vooral veroorzaakt door een groter aantal onervaren klimmers en minder zorgvuldigheid/ervaring bij de lokale organisatoren/gidsen/dragers. En tegelijkertijd de rush van de huidige tijd: alles kan ‘gekocht worden’ en het moet NU, SNEL, MAKKELIJKER en LUXER. Al met al een zorgelijke ontwikkeling, en een dieptepunt in de Everest-historie, precies 70 jaar na de eerste topbeklimming van 29 mei 1953 door Edmund Hillary en Norgay Tenzing. Een mijlpaal die in Nepal groots gevierd werd.

Dan was er onlangs nog een persoonlijke mijlpaal: ik ontving op 27 mei jl. in Bodegraven een onderscheiding uit handen van de Nepalese ambassadeur Gahendra Rajbhandari: de Knight of the Himalayan Order. Eervol en dankbaar!

Top Cho Oyu – 25 jarig jubileum

/in , /door
12345678910

Vandaag, 25 jaar geleden, op 20 mei 1998 om 12 uur, bereikten Nawang Dorje Sherpa en Katja Staartjes de top van Cho Oyu, met 8188 meter de op 5 na hoogste berg ter wereld. Ze klommen vanuit het hoogtekamp op 7100 meter zonder zuurstof naar de top en hadden de top volledig voor zich alleen. Met het het fenomenale uitzicht op Mount Everest, Lhotse en Nuptse (op ca. 30 km) en in de verte op de grens met India de berg Kanchenjunga (met 8586 m de nr. 3 van de wereld).
Katja maakte deel uit van de Nederlandse expeditie 1998, bestaande uit 18 klimmers, o.l.v. René de Bos en Robert Steenmeijer, en deed met een paar teamgenoten de eerste toppoging. In de dagen erna haalden nog 6 teamgenoten de top, en belangrijker: iedereen keerde gezond terug.
Katja: “het is voor mij een gedenkwaardige dag, want daar, op die top van de Godin van het Turquoise veranderde mijn droom om de Moedergodin van de aarde (‘Chomolungma’, oftewel de 8848 meter hoge Mount Everest) te beklimmen, in een ambitie. Voor het eerst dacht ik: misschien zou ik het kunnen. Ik bewaar prachtige herinneringen aan deze voor mij eerste expeditie naar een achtduizender.
Ik wil hierbij René de Bos bedanken, die mij inspireerde naar de Himalaya te gaan, met het toenmalige Nepal Reizen. Dat was in 1994 voor de trektocht rondom de Dhaulagiri, met de beklimming van Thapa (Damphus) Peak van 6012 meter. In 1995 volgde de beklimming van Mera Peak (6467 m) met de fenomenale trektocht via Makalu BC – East Col en West Col. Ik besloot eind 1997 mijn vaste baan op te geven voor mijn passie voor de bergen, en een paar maanden later vertrok ik met het Nederlandse team naar Cho Oyo. Deze expeditie veranderde mijn leven voorgoed en heeft me veel gebracht.”

Link naar de expeditiepagina op deze site: https://katjastaartjes.nl/expedities/cho-oyu/
N.B. Nepal Reizen is inmiddels Snow Leopard Adventures.

Koninklijke onderscheiding Katja

/in , /door
123456789

Op 26 april 2023 ontving Katja Staartjes een koninklijke onderscheiding: Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

De Nederlandse Klim en Bergsport Vereniging schreef hierover op die dag het volgende: ‘Met grote trots mogen wij melden dat Katja Staartjes vandaag in Deventer Koninklijk is onderscheiden tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Zij ontving deze onderscheiding vanwege haar inzet en prestaties op het gebied van bergsport, maar vooral vanwege haar liefdadigheids- en ontwikkelingswerk in Nepal. Voor deze onderscheiding werd zij voorgedragen door de NKBV welke werd ondersteund door diverse leden van de bergsportgemeenschap.
“Door niet meer of minder dan zichzelf te zijn heeft Katja Staartjes met haar beklimmingen en liefdadigheidswerk vele vrouwen en mannen in hart en ziel geraakt. Van de Nepali die nieuw perspectief kregen, tot vrouwen die in een sport waar dat nog niet vanzelfsprekend was vol passie de stijgijzers onderbonden om hun eigen grenzen te verleggen. Dat is niet zomaar iets. Dat is waarvoor koninklijke onderscheidingen bedoeld zijn”, aldus Peter Valkenburg, voorzitter van de NKBV.’

Hier de link naar het volledige NKBV-bericht: https://nkbv.nl/actueel/nieuws/bergbeklimster-katja-staartjes-ontvangt-koninklijke-onderscheiding.html
Verder een link naar een recent verhaal op het digitale platform Grensverleggers, over vrouwelijke pioniers in het expeditieklimmen: https://nkbv.nl/grensverleggers/verhalen/vrouwenexpedities/#

Katja: “Eervol, dankbaar en overweldigd; dat is mijn gevoel na deze speciale dag en de ontvangen onderscheiding. Dank aan de initiatiefnemer van het lintje: de NKBV (directeur Robin Baks en de eerdere voorzitters Joachim Driessen en Frits Vrijlandt en degenen die een brief schreven ter motivatie). Verder dank aan de huidige voorzitter Peter Valkenburg voor de persoonlijke woorden. En natuurlijk dank aan de gemeente Deventer, die er een prachtig lintjesregen-festijn van hebben gemaakt in de historische Lebuinuskerk. Het was heel bijzonder om mee te maken.
Tot slot grote dank voor alle felicitaties, reacties en persoonlijke woorden die ik afgelopen weken ontving via diverse kanalen. Zeer dierbaar!”

N.B. Kunstenaar Lisette Wansink maakte namens het Dutch Mountain Film Festival in het najaar van 2021 een aantal miniaturen van klimmers. Een daarvan was van Katja. Tot grote hilariteit ontving Katja eergisteren bij thuiskomst uit de bergen een pakketje bij de post, met een draag-insigne voor de pop. Ha ha ha, hoe krijgen ze het bij DMFF bedacht! En hoe fraai is dit gemaakt door Lisette.

1234567

Database Grensverleggers

/in , , /door

Mijlpaal: de database Grensverleggers is online. Dit digitale archief is gelanceerd ter gelegenheid van het 120-jarig bestaan van de NKBV, en geeft de geschiedenis van het Nederlandse alpinisme en expeditieklimmen weer. Het is een centrale en toegankelijke plek voor verhalen en informatie over grensverleggende expedities en bijzondere prestaties van Nederlandse bergsporters van toen en nu.

Website: https://nkbv.nl/grensverleggers/

https://www.youtube.com/watch?v=wPeKpzZibc0

Do not turn your back

/in , , /door

Limited edition t-shirt. De eenwording van landen door middel van voetbal mag nooit ten koste gaan van mensenlevens. Met dit t-shirt brengt Stichting PRO2 in samenwerking met Cruijff.com een eerbetoon aan de arbeiders die zijn omgekomen tijdens de bouw van de stadions in Qatar voor het WK 2022. Veelal arbeiders uit Nepal, het land dat wij ondersteunen met onze projecten.

Dit t-shirt is een speciaal herontwerp van het originele WK 1974 T-shirt waarin Johan Cruijff het Nederlands elftal leidde naar de finale tegen West-Duitsland. Op deze speciale editie staan ​​de zeven vlaggen van de landen waar de arbeiders vandaan komen. De boodschap “Don’t turn your back” is gedrukt op de 2 iconische strepen op beide mouwen. Om een krachtig statement te maken. De rugkant is zwart en toont nummer 14. Het betreft een limited edition; er zijn 6500 t-shirts gemaakt, het geschatte aantal overleden migranten tijdens de bouw.

Het shirt kun je kopen via Cruijff.com
Alle winst wordt gedoneerd aan stichting PRO2, gericht op het helpen van de families van de werknemers in Nepal.
Deze campagne mogelijk gemaakt door Brandworks. Tevens copyright bovenstaande foto.

Uithoeken van Dolpo

/in , /door

Afgelopen weken trok ik samen met Henk, Chhiree Sherpa en Kamansing Tamang door het hoge, lege en ruige Upper Dolpo in Nepal. Ons stond voor ogen om de meest noordelijke uithoeken te verkennen en aan te doen. Uiterst afgelegen plekken, waar geen/nauwelijks buitenlanders komen:
– Kekyap La /Chanagar La (5700 m), de bergpassen die toegang geven tot Upper Dolpo vanuit het gebied Upper Mustang;
– Bergpas Muri La (5030 m) en gehucht Musigaon;
– Kuwagaon (Ku gaun), het meest noordelijke dorp, met daarna een rechtstreekse doorsteek terug naar het zuiden (Bhijer & Phoksundo Lake) via de pas Kyala Lek (5150 m).
Daarnaast was een missie om de school in Chharka Bhot te bezoeken, die we ondersteunen via Stichting Topaspiraties (zie blog aldaar)
Het is allemaal gelukt! We zijn vervuld en dankbaar.

Overigens was de afsluiting van de expeditie wat anders dan gepland: we dachten nog een paar dagen in Kathmandu te zijn om vrienden te ontmoeten, ons netwerk te versterken en de Sapta Gandaki Boarding School te bezoeken. Maar niets van dat al door dagenlange regen, de laatste staart van de moesson 2022. Het begon te plenzen op 3 oktober, praktisch aan het eind van onze tocht. Op 5 oktober kwamen we aan in het stadje Juphal, en daar hebben we 6 dagen ‘vastgezeten’ door het slechte weer. Het was niet alleen onmogelijk te vliegen, over de weg was al helemaal geen optie door de vele blokkades vanwege aardverschuivingen en overstromingen. Uiteindelijk misten we zelfs onze vlucht naar Nederland. Vervelend natuurlijk, maar vooral erg voor de Nepalezen; gammele huisjes begaven het, de rijstoogst deels mislukt en en vele trekkings liepen in het honderd.
Wat zijn we Nederland toch gezegend. Met milder weer en zoveel meer welvaart.

N.B. Op mijn persoonlijke FB en Instagram-pagina heb ik wat berichten geplaatst tijdens de tocht. Binnenkort volgt het expeditie-verslag op deze website.
Foto: Bergpas Muri La (5030 meter).
Naschrift: hier de link naar de beelden en het expeditie-verslag.

Vierde druk boek TopTeams

/in , , , /door
123

Er is een 4e druk van TopTeams – samen bergen verzetten, het boek dat ik maakte met fotograaf Menno Boermans, vormgegeven door Henk van der Hart en uitgegeven door Boom. Grote dank aan alle lezers!

Met dit boek hopen we te inspireren. Om dromen en doelen om te zetten in resultaat. Om meer uit je team en uit samenwerking te halen. Beter om te gaan met gedoe en tegenwind. Kortom, om veerkrachtiger en wendbaarder te worden. Samen verder te komen en meer impact te maken. Ga mee op expeditie via woord, beeld en storytelling.
In 2020 bereikte het de shortlist voor verkiezing van Management Boek van het jaar.

Een impressie: https://katjastaartjes.nl/boeken/topteams-bladeren/
Extra info & bestellen: www.topteams.info En natuurlijk te koop via elke boekhandel.

N.B. Er is ook een online open masterclass, waarin de 18 pijlers uit TopTeams via enkele  modules worden behandeld. Je kunt elke module bekijken wanneer het je past. Meer hierover via dit blog op deze website.
Directe link naar de masterclasses van de twee platform-partners:
– Masterclass ‘Samen bergen verzetten’ via Online het Grootste Kennisfestival
– Masterclass ‘Topteams’ via Online deSpreker.nl

Pieken & Dalen

/in , /door

Pieken en Dalen, ze horen bij elkaar, net als Licht en Donker. De afgelopen weken stond de Nederlandse bergsport in het teken van deze uitersten.
Ook de bergen zelf trouwens, want eens te meer is dit jaar duidelijk geworden hoe snel het gaat met de klimaatopwarming en hoe desastreus de gevolgen zijn in de bergen. Voor de bergsport, maar vooral voor de natuur en bewoners daar. Om aandacht te vragen voor het klimaat, en met name om zelf in actie te komen voor een beter klimaat, startte berggids Roeland van Oss eind mei ‘Climbing for Climate’, Hij beoogde alle 82 vierduizenders van de Alpen te beklimmen in één seizoen, en wel volledig op eigen kracht. Hij verplaatste zich tussen de gebieden per fiets. En het is hem gelukt! Hij had 79 dagen nodig om alle 82 toppen te beklimmen, een geweldige prestatie.

Een week eerder, op 5 augustus piekten notabene Niek de Jonge en berggids Boris Textor ook hun 82e vierduizender en voltooide daarmee hun ‘gouden bergen-project’: alle vierduizenders van de Alpen beklimmen in één seizoen. Ze hadden er slechts 68 dagen voor nodig en hadden daarmee de Nederlandse primeur.
In 2015 werd al eens eerder een poging gedaan door wijlen Martijn Seuren, maar hij overleed uiteindelijk op zijn laatste berg (Arete de Rochefort / Dent du Géant) in het Mont-Blanc massief. Zeer tragisch.

Een foutje, een misstap, een uitglijder, het kan je in de bergen zo maar fataal worden. En het kan de allerbeste overkomen. Zo verdrietig, maar zo verongelukte op 9 augustus j.l. een van Nederlands meest ervaren en beste alpinisten: Roland Bekendam. Hij klom op dat moment op de Taschhorn in Zwitserland. Bravoure was hem vreemd; hij was bescheiden, ingetogen en zeer zorgvuldig, met een groots oog voor veiligheid. Naast een uitmuntend bergbeklimmer was hij een gerespecteerd geoloog, één van Nederlands experts ondergronds in Zuid Limburg. Afgelopen donderdag 18 augustus namen we in grote getalen op indrukwekkende wijze afscheid van deze markante klimmer. Een groot verlies voor de Nederlandse bergsportwereld.
Eerder deze zomer overleed geheel onverwacht een andere toonaangevende bergsporter: Paul Boslooper. Hij maakte op 4 juni een tochtje op de racefiets toen zijn hart het begaf. Paul was eigenaar van het kleinschalige reisbureau Nunatak, en organiseerde unieke en avontuurlijke tochten in alle uithoeken van de wereld. Hij beklom eerder o.a. Mount Everest en Cho Oyu en kende Nepal op zijn duimpje. Destijds bij de voorbereidingen van onze Nepal Traverse heeft hij ons geweldig geholpen met informatie over de Far West. En ook nadien raadpleegde ik hem. Een groot verlies voor de avontuurlijke reiswereld, dat hij er niet meer is.

Deze gebeurtenissen maken eens te meer duidelijk hoe belangrijk het is om ‘de dag te plukken’, te genieten van juist ook de kleine dingen. En kleine stappen te zetten op ons eigen pad qua duurzaamheid, en voor behoud van natuur en klimaat. We kunnen immers allen bijdragen door onze manier van leven.

Podcast ‘Een Keurige Val’

/in , , /door
1234

Vorige week kwam de indrukwekkende podcast ‘Een keurige val’ uit, via NPO Radio 1 (Sisyphus, David de Jongh). In deze podcast is bergbeklimmer en pionier Herman Plugge aan het woord over zijn spraakmakende expedities, over de bergsport en over de Irish Coffee Award.

De podcast is via verschillende kanalen te beluisteren, o.a. via:
– NPO Radio 1 (#80, 13 juli 2022): https://www.nporadio1.nl/podcasts/docs/72301/80-een-keurige-val
– NPO 2Doc (#80): https://www.2doc.nl/docs/2022/80-Een-keurige-val.html
– Via Sisyphus: https://www.nporadio1.nl/podcasts/sisyphus (als tweeluik)

De Irish Coffee Award groeide uit tot de meest prestigieuze award onder Nederlandse expeditie-klimmers. De award-party vond jaarlijks op een winteravond plaats bij Plugge thuis, waarbij de woonkamer volgepropt zat met klimmers. Een hoogtepunt om te hebben mogen meemaken. In zijn oorspronkelijke hoedanigheid heeft het laatste event plaatsgevonden in 2019 (zie blog van destijds https://katjastaartjes.nl/expeditie-award-herman-plugge/ ). Daarna gooiden pandemie en gezondheid van Plugge roet in het eten. Om Herman te bedanken en te eren vond op 12 juni 2022 een bijeenkomst plaats met intimi en alle award-winnaars. Een prachtige afsluiting van een traditie.
Het goede nieuws is dat de Nederlandse Klim en Bergsport Vereniging de traditie zal voortzetten: Nieuwsbericht van NKBV daarover.

Legendarische Everest-expeditie 1984
Herman Plugge was de expeditieleider van de Everest-expeditie van 1984, nog in de tijd dat er slechts één team op de berg klom. Het team zette een grootse prestatie neer, die helaas uitmondde in de vete of Bart Vos wel of niet op het echt hoogste punt van de aarde heeft gestaan. Zo ja, dan was hij de eerste Nederlander op de top van Mount Everest.
Bart heeft altijd volgehouden dat hij echt op dat hoogste punt gestaan heeft. Maar een teamgenoot beweert (zelfs via een boek) dat hij de top niet gehaald zou hebben. Vanuit de Himalayan Database van wijlen Mrs Hawley en vanuit autoriteit Eberhard Jurgalski met 8000.com is de topclaim begin deze eeuw afgewezen. Daarmee zou René de Bos in 1990 de eerste Nederlander op de top van Mount Everest zijn geweest.

Uit de podcast blijkt dat Herman Plugge zijn expeditiegenoot Bart Vos nog steeds steunt met het bereiken van de Everest-top, wat ik lovenswaardig vind vanuit zijn expeditieleidersrol.
Hoewel het kennelijk eerder beschreven is in Witboek Everest, is voor mij een nieuw gegeven dat er met de eerstbeklimming van de Everest-top in 1984 een bedrag van tienduizenden guldens gemoeid was. Die bonus zou direct en indirect door het team geïncasseerd worden indien de werkelijke top gehaald zou worden.
Hmm, dat werpt voor mij toch een ander licht op deze affaire. Dat wil zeggen, naar mijn mening vergroot een topbonus in het vooruitzicht, de kans op het nemen van extra (teveel) risico bij de beklimming. En tevens vergroot het de kans dat klimmers niet integer omgaan met het wel of niet bereiken van de echte top.
Al met al is deze vete helaas een schadelijke kwestie voor de bergsport. En de enige die werkelijk weet hoe het zit is… klimmer Bart Vos.

Enfin, luister naar de prachtige ervaringen en verhalen van pionier Herman Plugge, een markante persoonlijkheid op wie ik in de loop der jaren zeer gesteld ben geraakt. Hij heeft een belangrijke rol vervuld in de ontwikkeling van het expeditieklimmen in Nederland en in het versterken van de onderlinge band in de klimscene.

N.B. De foto van Herman Plugge en David Bacci (award 2017) is genomen door Timo de Boer. De overige beelden maakte ik bij de award-uitreiking van feb 2019 (Bas Visscher en Danny Schoch).

Naschrift januari 2023: vlak voor kerst 2022 is Herman Plugge overleden, op 83 jarige leeftijd. Een icoon is heengegaan. Lieve Herman, rust zacht.

Herstart theatertour Manaslu

/in , , , /door
123456

In maart 2020 ging in samenwerking met organisator Mondiavisueel de theatertour Manaslu2 – Berg van de ziel van start. Helaas konden door de pandemie drie optredens niet plaatsvinden. We zijn verheugd te kunnen melden dat er nieuwe data zijn vastgesteld voor de resterende voorstellingen:
– di 21 juni 2022 – Steenwijk – Schouwburg de Meenthe (tegenover NS-station)
– wo 22 juni 2022 – Oosterhout – Theater de Bussel
– wo 29 juni 2022 – Houten – Theater Aan de Slinger (naast NS-station)
Aanvang is 20:00 uur. Kaarten zijn te koop via Mondiavisueel of rechtstreeks via het betreffende theater. Eerder gekochte kaarten via Mondiavisueel blijven geldig voor de nieuwe datum. Voor alle vragen rondom reserveringen kun je contact opnemen met Mondiavisueel of met het theater.

De voorstelling Manaslu2 gaat over twee Nederlandse expedities naar de bergreus Manaslu in Nepal. Met 8163 meter is het een van de veertien ‘achtduizenders’ op onze aardbol. De eerste keer kwam het team tot 300 meter onder de top. De tweede keer bleek het hoogst haalbare voor het duo Katja Staartjes en Henk Wesselius de voortop op 8130 meter. Wel een Nederlandse primeur, maar geen Top. Wat gebeurde er? Wat vraagt het van je, om vlak voor het bereiken van je doel om te keren? Kom luisteren en kijken naar de adembenemende beelden van dit avontuur.

Elke voorstelling wordt een exemplaar van het boek TopTeams verloot, met prachtige foto’s van Menno Boermans, tevens fotograaf tijdens een van deze Manaslu-expedities. Het boek TopTeams bereikte de shortlist voor de verkiezing managementboek 2020.

Deze theatertour is de tweede tour van Katja. Eerder bracht zij samen met Mondiavisueel de voorstelling ‘Lopen over de grens’ over de Great Himalaya Trail door Nepal.
Lees meer over de theaterlezingen.
Link naar eerder nieuwsbericht over de Manaslu-tour
Link naar de Manaslu-voorjaarsexpeditie
Link naar de Manaslu-najaarsexpeditie 

Nepal Trek Khaptad – Rara

/0 Reacties/in , , /door
123456789101112131415161718

Nepal Trek Khaptad – Rara. Onlangs waren we in Nepal en maakten een prachtige tocht tussen de twee Nationale Parken in het westen van het land. Oorspronkelijk beoogden Henk en ik samen met Chhiree Sherpa een uitdagende tocht te maken door de wildernis in het Solo-gebied: vanuit Dudh Kund-dal via Lumding-vallei en bergpas Moro La naar het bekende Khumbu-dal. Verder wilden we een schoolproject bezoeken. Het liep geheel anders. De eerste dagen, terwijl we acclimatiseerden op Pikey Peak (4067 m), was het uitstekend weer. Dat veranderde toen we langs de rivier Basa Khola omhoog trokken richting Dudh Kund (Saharsbeni). Met de slechte weersvoorspelling (storm en veel sneeuw) beoordeelden we de uiteindelijke doorsteek naar Lumding als te risicovol en zagen af van het vervolg.

De vraag was dus: wat nu? De reguliere trekkingroutes in Solo en Khumbu kennen we op ons duimpje, en hoe mooi ook, een weinig aanlokkelijke optie, zeker met slecht weer. We besloten zodoende het roer om te gooien en naar de andere kant van het land te gaan, de Far West. We gingen dus terug naar Kathmandu om ons voor te bereiden op het nieuwe plan rondom het Khaptad National Park. Net als onze eerdere projecten (Great Himalaya Trail, Teri/Ghemi La en Numbur) betrof het voor ons alle drie nieuw terrein. Toen ik me in de nieuwe tocht verdiepte, zag ik de mogelijkheid om van het Khaptad NP in Noord-Oostelijke richting te trekken naar het Rara National Park.

Hoewel de tocht nauwelijks door toeristen wordt ondernomen, bleek er een grove kaart van 1:150.000 (Nepa Maps) beschikbaar, een mooie basis voor de dagplanning. Chhiree regelde zoals altijd perfect het praktische deel van vervoer: de vlucht naar Dhangadi (aan de zuidgrens met India), de jeep naar Dadeldhura-Silghadi-Jingrana. Voor de zekerheid namen we één tent mee om autonoom te zijn. Die hebben we uiteindelijk niet nodig gehad; we vonden elke dag een plek via homestay danwel kleine teashops. Ook hier was het super om samen met onze vertrouwde vriend te zijn, bij het verblijf en alle andere contacten met de lokale bevolking.

12345678910111213141516

De tocht was in één woord geweldig. De eerste dagen trokken we door het nationale park Khaptad, met fenomenale uitzichten op de westelijke Himalaya Range met zevenduizenders Api en Saipal. Ik had niet kunnen dromen deze bergreuzen na onze GHT van 2011 nog eens terug te zien.
Het hoogteprofiel van de tocht is ideaal voor de winter: van het 3100 meter hoge Khaptad plateau daal je af naar 1100 meter, met heerlijke temperaturen. Het landschap varieert dagelijks en je passeert sfeervolle dorpjes. Daar hadden we vaak een sliert kinderen achter ons aan, want gedurende de pandemie is er geen trekker langsgekomen, en ook daarvoor waren hier al nauwelijks toeristen. We trokken een prachtig stuk stroomopwaarts langs de grote Karnali-rivier, die we goed kenden van onze GHT door het district Mugu. De laatste twee dagen klommen we naar het Rara National Park. Het gelijknamige Rara Lake ligt op 2980 meter, is 167 m diep en is met 11 km2 het grootste meer van het land. Daarmee is het de enige toeristische hotspot van West Nepal.

We starten en eindigden in de sneeuw: in Khaptad met een maagdelijk pak sneeuwkristallen en toen we aankwamen bij het Rara meer was het grijs en triest. In de tussentijd hadden we alleen maar zon en een strakblauwe hemel. Het gebied is vruchtbaar met volop groenten en ook fruit. En ondanks de armoede werden we overal gastvrij onthaald en verwend met heerlijke citroenthee en dal bhat. Wat een geschenk, om na twee jaar pandemie en midden in de winter, deze tocht te hebben kunnen maken!

N.B. voor onze bijdrage aan het schoolproject in Solo zie: https://stichtingtopaspiraties.nl/meer-sport-muziek/

Dutch Mountain Film Festival + Trail

/in , /door
1234567

Begin november vond in Heerlen de 11e editie plaats van het Dutch Mountain Film Festival (DMFF), een inspirerend festival waarbij een week lang geselecteerde nieuwe bergfilms worden gedraaid. Gelukkig kon het event dit jaar live plaatsvinden. De overall winnaar werd de Poolse film ‘Wall of Shadows’ door Eliza Kubarska: een prachtige film over een Sherpa-familie in het uiterste oosten van Nepal (Kanchenjunga-gebied) en hun rol in een expeditie naar de zeer uitdagende bergreus Jannu.
Heb je het festival gemist? De 6 prijswinnende films zijn van 1 dec – 10 januari 2022 online te bekijken via https://www.dmff.eu/

Vorig jaar had ik de eer deel uit te maken van de jury en verkozen we tot beste film ‘Las Cholitas’: een indrukwekkende en ontroerende film over 5 Boliviaanse vrouwen die op expeditie gaan naar de Aconcagua, de hoogste berg van Amerika. https://www.dmff.eu/films/cholitas/

De organisatie van het DMFF wordt geleid door Toon Hezemans en Thijs Horbach, en elk jaar hebben zij originele initiatieven rondom het festival. Vorig jaar was dat de ‘Dutch Mountain Trail’, een wandeltocht van ca. 100 km waarbij je seven summits beklimt. Een grote hit blijkt nu, want velen lopen (stukken van) deze trail en het bijbehorende boekje beleeft inmiddels zijn 5e druk. https://www.dmff.eu/dutch-mountain-trail/

Wat deze tocht voor mij bijzonder maakt: de start is bij het NS station van Eygelshoven, op zo’n 400 meter van het huis waar ik tot mijn zesde jaar woonde. Onze vader studeerde mijnbouw in Delft en werkte bij de mijn Laura & Julia. Eygelshoven ligt tegen de Duitse grens en vlakbij Heerlen, de stad waar ik geboren ben. Dus ik voel me zeer verwant met dit gebied, de trail en het hele film festival.

Afgelopen november bedacht de organisatie van de DMFF opnieuw iets origineels: een collage van stoffen poppen van een aantal wereldklimmers gemaakt door kunstenaar Lisette Wansink. Als grap werd ik daar tussen geplaatst. Ongetwijfeld dankzij mijn achtergrond in Zuid Limburg;))

Boek TopTeams 3e druk

/in , , /door

Er is een 3e druk verschenen van TopTeams, het boek dat ik maakte met Fotograaf Menno Boermans en uitgegeven via Boom / Management Impact. In 2020 bereikte het de shortlist voor verkiezing van ManagementBoek van het jaar.

TopTeams beoogt te inspireren. Om dromen en doelen om te zetten in resultaat. Om meer uit de samenwerking te halen. Beter om te gaan tegenwind en gedoe. Kortom, om veerkrachtiger te zijn en samen echt verder te komen. Ga mee op expeditie via woord, beeld en storytelling in ons boek TopTeams – Samen bergen verzetten.
Een impressie: https://katjastaartjes.nl/boeken/topteams-bladeren/
Meer info en bestellen: www.topteams.info En natuurlijk te koop via elke boekhandel.

Sinds kort wordt trouwens via twee partners een online masterclass met open inschrijving aangeboden, waarin de 18 pijlers uit TopTeams via verschillende modules aan de orde komen. Je kunt elke module bekijken op een moment dat het past. Meer hierover via een eerder blog op deze website.

Directe link naar de masterclasses van de twee platform-partners:
– Masterclass ‘Samen bergen verzetten’ via Online het Grootste Kennisfestival
– Masterclass ‘Topteams’ via Online deSpreker.nl

Boekhandel Praamstra – 9 juli

/in , /door

N.a.v. de verschijning van de indrukwekkende roman ‘Zuurstofschuld’ van schrijver & journalist Toine Heijmans, vindt vrijdag 9 juli om 20 uur live  een tweegesprek plaats tussen Toine Heijmans en Katja Staartjes bij Boekhandel Praamstra te Deventer. Over het hooggebergte, bergbeklimmen, vriendschap en het leven.
Het gesprek bijwonen, vragen aan Toine/Katja of een gesigneerd boek kopen? Kom ook!

https://www.boekhandelpraamstra.nl/
Reserveren kan via dit formulier van Praamstra.

 

Open Online Masterclass

/in , , , /door

Er zijn 2 masterclasses online gegaan, als inspiratie voor iedereen die in teams werkt, en meer uit de samenwerking wil halen. Met het resultaat en de impact die je beoogt. In deze masterclass kun je mijn bijdrage, met volop beelden, in verschillende modules volgen. Op de momenten dat het je past.

In tegenstelling tot mijn (zakelijke) lezingen, waar ik het publiek meeneem in het avontuur van een of twee expedities, zijn deze masterclasses gebaseerd op de indeling van het boek TopTeams. Via zes fases gaan we op expeditie en totaal behandel ik 18 pijlers, die maken dat je kunt uitgroeien tot een topteam.

De masterclass is aan te schaffen via twee platforms, beide partners waar ik al langer mee samenwerk:
– Het Grootste Kennisfestival
– deSpreker.nl
Een ticket voor de masterclass kost € 60,- ex btw.
Beide partijen hebben een totaal-aanbod van masterclasses door professionele sprekers / trainers / experts. In het geval van een abonnement of serie, is er sprake van korting. Onderstaand de link naar de betreffende webpagina’s, waar je een ticket kunt aanschaffen:

Online Het Grootste Kennisfestival
Masterclass Samen Bergen Verzetten door Katja Staartjes (6 modules)
Hier de link naar Het Grootste Kennisfestival

Online deSpreker.nl
Masterclass Topteams door Katja Staartjes (8 modules)
Hier de link naar het gehele online aanbod van deSpreker.nl

Ga mee op expeditie en laat je inspireren. Om het beste uit jezelf te halen én uit je team, en uit te groeien tot topteam. Zodat je samen bergen kunt verzetten en impact kunt maken. Niet alleen vandaag, maar ook morgen!

 



Hulp aan Nepal

/in , , /door

Op zaterdag 29 mei 2021 stond bijgaande foto en onderstaande advertentie namens ftrprf in het Financieel Dagblad. Een oproep voor hulp aan Nepal, nu het land het zo zwaar te verduren heeft door de Indiase mutant van de pandemie.

Het Nepalese zorgsysteem kan het niet aan. Er is een tekort aan zo’n beetje alles: onvoldoende hulpmiddelen, medicijnen, zuurstof en ziekenhuisbedden. We kunnen de bevolking helpen door te doneren via de vele kleinschalige Nederlandse en internationale initiatieven. Of natuurlijk centraal via giro 555 – Samen in actie tegen corona – waarmee we ook andere kwetsbare landen ondersteunen.

Hier de link naar de bijbehorende webpagina van ftrprf.
Stichting Topaspiraties besteedt het geld dat met deze oproep wordt gedoneerd voor 100% aan Corona-hulp in Nepal.

N.B. De foto van het Nepalese jongetje is genomen in december 2015 in Kakani (Helambu) door Pieter Hemels (directeur ftrprf), toen wij daar waren om de Shree Palchok School te heropenen, na de aardbevingen van april 2015. Hier de link naar de blogpost van de heropening destijds.

Hemelvaart – Everest jubileum

/in , , /door
12345

Everest Jubileum; vandaag precies 22 jaar geleden, viel Hemelvaart ook op de datum van 13 mei. Toen, op die Hemelvaartsdag 1999, klom ik met een aantal teamgenoten naar het hoogste punt op aarde, 8848 meter boven zeeniveau. Het voelde alsof ik de hemel kon aanraken. Niet voor niets wordt Everest ook wel Sagarmatha genoemd, ‘godin van de lucht’.

Wat een voorrecht dat ik dit heb kunnen doen. Dank Nepal, Sagarmatha en partners, voor deze ervaring! En alles was het me heeft gebracht, ook in mijn werk.

Verder ben ik dankbaar dat ik, vergeleken met de huidige tijd, in stilte naar de top kon klimmen. Wij klommen die dag met zo’n 25 klimmers totaal. Op de top stonden we met een paar klimmers, en ik stond er zelfs een minuut of tien in mijn eentje. Een bizarre en bijzondere ervaring, om daar als ‘hoogste mens’ te staan.
In het basiskamp waren we destijds met ruim 100 klimmers: ca 70 Westerlingen en 30 Nepalese Sherpa’s. Voor die tijd was dat ook druk.

In de loop van de jaren is het op de hoogste bergen – dat geldt nl ook voor bergen als Mont Blanc en Kilimanjaro – echter steeds drukker en commerciëler geworden. Dit voorjaar waren er maar liefst 1000 klimmers: zo’n 400 Westerlingen en 600 Sherpa’s. Het is er overigens niet alleen  drukker geworden, maar ook commerciëler en meer georganiseerd. In het basiskamp is alle denkbare luxe beschikbaar, touwen worden van te voren gefixeerd, en veel klimmers zetten geen tent meer op en laten sneeuw smelten en eten maken.

Ook wordt door klimmers steeds lager begonnen met extra zuurstof: voor velen zelfs al vanaf zo’n 6700 meter, met een hoge flowrate. Behalve zuurstofdoping is dit jaar een nieuwe term geïntroduceerd: ‘helidoping’.

Op de berg Annapurna was een grote groep klimmers bezig met de toppoging, maar de route bleek lastiger dan eerdere jaren, door een sterk verijsde wand. De voorklimmers kwamen er niet op tijd doorheen en er was bovendien tekort aan klimtouw en zekeringsmateriaal. Zij belden en bestelden een helikopter, die terplekke klimtouw, zekeringsmateriaal en extra eten liet droppen. Zeker een slimme en originele oplossing. Maar hiermee krijgt het hoogteklimmen wel een ander karakter.

N.B. Vandaag publiceerde het Noord Hollands Dagblad dit artikel.

Perspectief bij tegenwind

/in , , , /door

Op een dag wordt code rood weer code groen. #moedhouden #veerkracht

Samen op pad
Teamwork kan een uitdaging zijn op zich. Zeker nu. Samenwerken op afstand, terwijl iedereen vanuit huis werkt. Of juist samen op locatie werken, met inachtneming van de anderhalve-meter-regel. Nauwelijks werk hebben en oplossingen moeten bedenken voor je team. Of het juist krankzinnig druk hebben vanwege de corona-tijd. Het is maar net in welke sector of rol je werkt, wat het effect is van deze Corona-periode. Maar het beïnvloedt ons allemaal, privé en veelal ook in werk.

Oplopende druk
Onder grote druk en bij alsmaar aanhoudende tegenwind wordt teamwork er niet makkelijker op. Je wordt met jezelf én met elkaar geconfronteerd. Met je motivatie en commitment. Met je kwaliteiten. Maar juist ook met je schaduwkanten en je grenzen. Je leert elkaar op een andere manier kennen, misschien zelfs door en door. Dat kan intens verbinden. Maar het leidt ook sneller tot ergernis en ruzie. Niet zo gek, want velen krijgen bij oplopende druk een korter lontje. Ook in onze beklimmingen gebeurt dat. Bijvoorbeeld als we op grote hoogte dagen bovenop elkaars lip zitten in een tentje in de storm. Irritaties ontstaan dan zomaar. Het is dan zaak om te incasseren en de onenigheid niet te laten escaleren.

Elkaar aanspreken
Op die kritieke momenten heeft het geen zin om elkaar uitgebreid feedback te geven. Dat geldt eveneens tijdens het klimmen en door het klimtouw de onderlinge afstand groot is. Of de wind loeit. Dan ben je al blij dat je elkaar verstaat. Heldere communicatie en doen wat gedaan moet worden, daar gaat het dan om. Ook bij online-overleg is die duidelijkheid extra belangrijk, doordat je elkaar niet ‘voelt’.

Het echte gesprek voeren. Het bespreekbaar maken van de essentie of onderstroom vraagt om een geschikt moment. De rust en de veiligheid om je kwetsbaar op te stellen en werkelijk in contact te zijn met elkaar. Als het al lukt tijdens onze expedities, is het in het basiskamp, waar we na elke klimronde terugkeren. Het komt ook voor dat ik wacht met de dialoog tot we terug zijn in Nederland, op zeeniveau, en we weer normaal functioneren. Waarbij het opletten geblazen is, dat van uitstel geen afstel komt.

Is dat risico niet ook aanwezig bij online overleg? Heb er aandacht voor. Kan het gesprek wachten? Of is er een creatieve oplossing? Bijvoorbeeld door een wandeling te maken? En in de frisse lucht de dialoog te voeren… Lopen brengt letterlijk in beweging, geeft ruimte en helderheid vaak dient zich dan een perspectief aan.

Perspectief. Over perspectief gesproken. Het valt niet mee om hoop te houden als de tegenspoed aanhoudt. Tijdens onze klimexpedities is er altijd gedoe en tegenslag. Daar moet je je op instellen. Storm, eindeloze sneeuwval waarbij alles insneeuwt, lawines, gletsjerspleten, hoogteziekte, infecties, ongelukjes. Er is altijd iets. Soms zitten we tot tien dagen ‘in quarantaine’ in het basiskamp, omdat de omstandigheden het niet toelaten de berg op te gaan. Natuurlijk, wij kiezen vrijwillig voor een expeditie. Dat is bepaald niet het geval voor de huidige uitdagende periode. Maar in beide gevallen wordt je geconfronteerd met je intrinsieke motivatie en veerkracht.

Heb je bezieling voor wat je doet? Kun je de tegenspoed en situatie accepteren? Het helpt als je kunt loslaten. Als er ruimte is voor humor en relativering – hoe lastig ook. En je kunt blijven zien hoe bevoorrecht we zijn in Nederland. Als je kunt genieten van de dingen die er wél zijn, het kleine dat je misschien eerder niet zag. Als je weet wat je inspireert en energie geeft. En als leidinggevende: hoe dat werkt binnen je team.

Tijdens een van onze expedities duurde de noodzakelijke acclimatisatierondes door tegenspoed veel langer dan gedacht. Pas na vijf weken kwam er perspectief op de top en begonnen we eindelijk aan onze vermeende ’topronde’ van vijf à zes dagen. Tevergeefs. Door plotse weersverslechtering sneeuwden we bijna in ons kampje op 6000 meter en konden net op tijd afdalen. In de tweede toppoging was 6900 meter het hoogst haalbare en draaiden we om door lawinegevaar. Opnieuw terug naar het basiskamp op ruim 5000 meter, waar een ander team de aftocht blies. Ook wij verloren bijna de moed. Wat was het zwaar om in de missie te blijven geloven en onszelf voor de derde keer opnieuw op te laden.

Verder lezen & luisteren
Ga mee op expeditie in het boek TopTeams en doe inspiratie op. Om het beste uit je team én uit jezelf te halen. Zodat je samen bergen kunt verzetten. Met quotes, storytelling en prachtige foto’s van Menno Boermans. TopTeams bereikte de shortlist Management Boek van het jaar 2020. www.topteams.info

In januari 2021 publiceerde New Life University een uitgebreid interview van Anatol Kuschpeta met Katja Staartjes: https://www.youtube.com/watch?v=sonoIbqGFRc

Intermediair plaatste in september 2020 dit artikel over ‘samenwerken in Corona-tijd’: https://www.intermediair.nl/persoonlijke-groei/persoonlijke-ontwikkeling/dit-kun-je-van-een-bergbeklimmer-leren-over-samenwerken

Historische beklimming K2

/in , , , /door

Op 16 januari 2021 schreven 10 Nepalese bergbeklimmers historie door voor ’t eerst in de winter de K2, met 8611 meter de op één-na-hoogste berg ter wereld, te beklimmen. Een fenomenale beklimming en topprestatie, gekenmerkt door Ambitie, Moed, Teamwork en perfecte Timing. Het waaide slechts licht, hoogst uitzonderlijk rond deze bergreus, zeker in de winter. Vlak onder de top, met een temperatuur van min 42 graden Celsius, wachtten de klimmers (afkomstig uit drie verschillende teams) op elkaar, om gezamenlijk de top te betreden. En daarmee om 17 uur, bij ondergaande zon, geschiedenis te schrijven. Als Nepal.

En dat is precies wat ze beoogden. Niet als ondersteuners (zoals ze vaak worden ingehuurd of gezien), maar zelf als klimmers in de spotlights staan met een historische topprestatie. Expeditieleider en berggids Mingma Gyalje Sherpa deed in de winter van 2020 tevergeefs een poging. Dit keer was hij naar de K2 gekomen zonder ‘klanten’, maar met twee andere ijzersterke Sherpa-teamgenoten.  Ook Nirmal Purja, de legendarische klimmer die in 2019 de veertien achtduizenders in recordtempo op zijn naam schreef, was met vijf kanjers van Nepalese teamgenoten. Ze bundelden hun krachten met een van de Sherpa’s van het grote commerciële Seven Summit Trek-team. En zo bewerkstelligden ze met z’n tienen synergie en realiseerden deze topprestatie. Geweldig!

De andere dertien achtduizenders op de wereld werden allen eerder in de winter met succes beklommen, altijd met kleine teams (en zonder zuurstof). Alleen was de top nog steeds niet gehaald op de moeilijke K2. Er zijn in de loop van de geschiedenis acht pogingen ondernomen, vooral door geharde Poolse en Russische klimmers, ook wel de ice warriors genoemd.
Over de hoogste winterbeklimmingen is onlangs een prachtig boek geschreven door Bernadette McDonald: Winter 8000. In een volgende druk kan het hoofdstuk K2 als voltooid worden opgenomen.

Link naar de websites van de twee expeditieleiders van deze historische topprestatie K2: Nirmal Purja (Nimsdai) (die als enige zonder O2 klom) en Mingma Gyalzen Sherpa.

Naschrift: het team publiceerde een fenomenale video-opname van hun aankomst op de top, terwijl ze het Nepalese volkslied zongen. Via social media van de klimmers is dit filmpje op 23 januari viral gegaan. Hier de link naar het ontroerende fragment via Nimsdai op Twitter / Nimsdai op FB. Verder hier een youtube-link: https://youtu.be/UB4zQAWLPyo

Verder hier de link naar een goed artikel in de New York Times

Dank & Vitaal 2021 gewenst

/in , , /door


Ik bedank hierbij alle opdrachtgevers en partners voor de samenwerking in 2020. En iedereen die in het algemeen belang keihard heeft gebuffeld om Covid-19 in te perken en/of zieken te verzorgen.
Voor nu wens ik eenieder positieve stappen vooruit of opzij. Dat 2021 een vitaal jaar wordt en we elkaar weer live kunnen ontmoeten, vol energie en inspiratie.

Terugkijkend op vorig jaar maakt duidelijk hoe belangrijk gezondheid en vrijheid zijn. Als je er over beschikt lijkt het normaal. Maar gezond zijn en in vrijheid leven is een voorrecht en groot geluk. Juist beperkingen maken dit eens te meer duidelijk.
De huidige tijd is een soort (onvrijwillige) expeditie die intens verbindt, maar waarin tegenstellingen ook vergroot worden. In dat opzicht lijkt het een beetje op een klimexpeditie, waarin we in extreme omstandigheden verkeren en je tegen je eigen, én elkaars grenzen oploopt. Veerkracht, persoonlijk leiderschap en het vermogen tot goed samenwerken worden dan nog belangrijker.

Elke crisis leidt (gelukkig) ook tot innovatie en creatieve oplossingen. Wat een stap is er gezet in het digitaal werken. Een jaar geleden had ik niet kunnen vermoeden wat er allemaal mogelijk was op dit vlak.
Toen op 12 maart de eerste lockdown werd aangekondigd, betekende dat de annulering van mijn theatervoorstelling Manaslu Kwadraat van die avond, de vierde van de tour via Mondiavisueel. En zo’n beetje al mijn opdrachten dat voorjaar werden gecanceld. En dan heb ik als ZZP’er het geluk dat ik niemand op de loonlijst heb staan en geen grote zakelijke lasten.
Zelf ben ik als Spreker vanaf april begonnen met webinars en vanaf mei met online-lezingen, ook in hybride setting vanuit een studio. Het haalt het niet de intensiteit en verbinding van Live, maar toch: wat een eyeopener! En hoeveel groter wordt het bereik, zeker in een internationale context. Ik heb inmiddels flink wat optredens achter de rug, en zoals met alles geldt: meters maken geeft ervaring en bedrevenheid. In wat wel werkt én wat niet. Verder was het fijn dat in 2020 mijn coachingswerk (Management Drives) veelal kon doorgaan.
De ruimte die afgelopen voorjaar plots ontstond heb ik verder gebruikt voor een project verduurzaming, door zonnepanelen te plaatsen voor de energievoorziening thuis en op kantoor. We combineerden dit met een corona-proof plek. Naast (coachings)gesprekken binnen op mijn kantoor of al lopend op de Sallandse heuvelrug, kan dat (bij redelijk weer) nu ook in deze corona-proof setting.

Ik zie uit naar de samenwerking in 2021, in welke vorm dan ook.

1234567

Buy One | Give One

/in , , /door
1234

T/m 19-01-2021 voor boek ‘Lopen over de grens – Great Himalaya Trail door Nepal’. Koop er één, ontvang er twee.
En maak iemand anders blij met het boek. Iemand in de zorg of elders die keihard buffelt in deze roerige Covid-periode. Iemand die van wandelen, de bergen of Nepal houdt. Iemand die jij lief hebt. Iemand die een oppepper nodig heeft.
Prijs: € 37,50 (incl. verzenden naar 1 postadres). Alleen geldig via deze website.
Bestel een boek en ontvang er twee

In ‘Lopen over de grens’ neem ik je mee op onze 2000 km lange bergtocht door de Himalaya, van west naar oost. Samen met mijn man Henk, en grotendeels vergezeld door Chhiree Sherpa, trokken tussen de 900 meter hoogte (jungle) tot 62000 meter hoogte (Everest-gebied) en stegen en daalden 125.000 hoogtemeters. Het boekwerk bevat het resiverslag in de vorm van korte verhalen, met overzichtskaartjes en volop beeld. Een boek om bij weg te dromen. Of om geïnspireerd te raken zelf een stuk te ontdekken. Als het straks weer kan. En daarmee het land Nepal te ondersteunen.
De reis door het Himalaya-land was een voorrecht en groots avontuur.
Meer over het boek op de pagina Lopen over de grens
Meer over de expeditie Nepal Traverse

Voor nu het beste gewenst met Kerst!

N.B. In 2017 verzorgde ik een theatertour over de Nepal Traverse, via Mondiavisueel. Er stond voor mei 202o een eenmalige herhaling gepland. Deze is geannuleerd door Covid. We hopen dat op zaterdag 22 mei 2021 deze eenmalige herhaling wel doorgang kan vinden in theater aan de Slinger in Houten. Meer daarover op de pagina theaterlezingen. Of kijk op de site van Mondiavisueel.

Samenwerken in Corona-tijd

/in , , /door

 

Deze Corona-tijd is een flinke test op hoe we samenwerken. En op ons eigen leiderschap, doorzettingsvermogen en veerkracht. Juist nu zijn teams nodig die wendbaar zijn en kunnen omgaan met tegenslag.

Uitdagende omstandigheden: de ultieme test
Als je ergens te maken hebt met extreme omstandigheden, dan is het wel bij het beklimmen van een berg. De samenwerking is er van levensbelang. Kou, storm, sneeuwval en lawines kruist het pad van een klimteam. Soms zit je door benarde omstandigheden dagen opgesloten in een miniscuul tentje. Klim je op hoogte, dan stelt de ijle lucht je nog meer op de proef. Kortom, onder die extreme omstandigheden word je genadeloos met jezelf én met elkaar geconfronteerd. En dat stelt zowel jezelf als het team flink op de proef.

Ervaren we dat niet ook in deze Corona-tijd? Zowel thuis als op het ‘werk’, veelal ineens ook vanuit  huis. Alles wordt door elkaar gemixt, en dat is nog lastiger als je thuis over weinig ruimte beschikt en je ‘bovenop elkaars lip zit’. De meesten krijgen een korter lontje, net als tijdens een expeditie. Incasseringsvermogen en zelfbeheersing worden belangrijker. Het is niet raar dan er dan irritaties ontstaan. Waar het dan om gaat, is het niet te laten escaleren.

Samenwerken is een klus op zich
Maar we komen er niet zonder teamwork. Niet op het werk en niet op een berg. Bij een beklimming zijn we vaak letterlijk met elkaar verbonden via het klimtouw. Om samen verder of sneller vooruit te komen, moet je de zwakste schakel zien te versterken. Maar effectief samenwerken is een klus op zich. Het begint al met het doel: heb je echt hetzelfde voor ogen? Of klimt ieder op zijn eigen berg? Onderweg blijkt namelijk nogal eens dat ieder de bestemming net iets anders ziet. En naarmate de context lastiger is, en je dichter bij je doel komt, wordt de uitdaging alleen maar groter. Ben je, als de druk toeneemt, bereid je ego opzij te zetten en elkaar nog te helpen? En hoe overbrug je verschillen?

Meer wendbaarheid met een kleiner team
Naarmate het team groter is, wordt effectief samenwerken er niet makkelijker op. Het vraagt op z’n minst om volledige duidelijkheid qua rollen en taken. En heldere communicatie wordt nog belangrijker. Dat geldt ook als er letterlijk meer afstand is, omdat je in verschillende tentjes bivakkeert of omdat de onderlinge afstand groot is aan het klimtouw. Ook thuiswerken en digitaal overleg vraag om nog duidelijkere afspraken en communicatie. En het communicatie-proces zelf wordt ingewikkelder, omdat je elkaar niet ziet en hoort zoals in een live situatie.
Wat helpt op een berg is een klein team: de afstemming wordt eenvoudiger en je bent wendbaarder. En dat is cruciaal als er sprake is van onzekerheid, risico’s en constante veranderingen. Ook in het dagelijks leven, en zeker in deze Covid-periode, ben je denk ik beter af met kleine teams.

Volharding & Veerkracht
Naarmate we hoger op een berg komen, wordt alles lastiger. De invloed van het zuurstoftekort, het weer en de omstandigheden op de berg. Vitaliteit, focus en volharding worden steeds belangrijker. En of je echt gemotiveerd bent: geloof je nog in de missie? Beschik je over voldoende commitment en veerkracht om al het gedoe en verdere tegenslag te hanteren? En zo nodig je koers aan te passen, of zelfs om te keren? Het wordt namelijk steeds belangrijker om grenzen in de gaten te houden: die van jezelf en van het team.

Gezonde terugkeer
Met Corona zijn we zo langzamerhand wel klaar. En toch moeten we met de situatie zien te dealen. Waarbij gezondheid, net als in het klimmen, prioriteit één is. Je bent er namelijk pas als je gezamenlijk gezond en wel afdaalt en terugkomt van de missie.
Als het goed, is ben je dan een leerzame ervaring rijker. Hoe lastig de omstandigheden ook waren. Je realiseert je eens te meer wat belangrijk is en wat niet. En waar je eerder zo over kon zeuren en klagen misschien helemaal niet zo belangrijk is.

Verdere inspiratie
Ga mee op expeditie in het boek TopTeams en laat je inspireren. Om het beste uit je team én uit jezelf te halen. Zodat je samen bergen kunt verzetten. Met quotes, storytelling en prachtige foto’s van Menno Boermans. Lees verder

N.B. Intermediair plaatste in september 2020 dit interview met Katja Staartjes over samenwerken tijdens Corona: https://www.intermediair.nl/persoonlijke-groei/persoonlijke-ontwikkeling/dit-kun-je-van-een-bergbeklimmer-leren-over-samenwerken