Onderscheidingen Katja Nepal

/in , , /door
1234

Afgelopen halfjaar was bijzonder voor bergbeklimmer, GHT-expert en Nepal-kenner Katja Staartjes. Zij  ontving maar liefst drie onderscheidingen. Twee daarvan kwamen uit handen van de Nepalese ambassadeur H.E. Mr. Gahendra Rajbhandari. Allereerst was dat op 27 mei de Knight of the Himalayan Order, tijdens het Nepal congres, georganiseerd vanuit Nepal Federatie Nederland.
En op 10 september ontving Katja de Token of Love na afloop van de Nepal Dag 2023, georganiseerd door o.a. de Nepal Development Academy. Beide onderscheidingen waren te danken aan haar liefdadigheidswerk voor Nepal, en de rol die zij vervult om anderen in contact te brengen met het land voor toerisme dan wel ontwikkelingsprojecten.

Eerder dit jaar, op 26 april 2023 ontving Katja een koninklijke onderscheiding: Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Dit op voordracht van de Nederlandse Klim- en Bergsportvereniging. Hier een link naar het bericht dat de NKBV daar toen over plaatste. Op deze website stond eerder dit blog.

Katja: “ik ben zeer dankbaar en vereerd met deze onderscheidingen. Waar het om Nepal gaat, is onze hulp vanuit Stichting Topaspiraties met name mogelijk dankzij de donateurs en hun giften. Grote dank aan alle betrokkenen!”

 

TopTeams als inspiratiebron

/in , , , , , /door
123

Strategisch beleidsplan Poolster Scholen
Op 23 augustus j.l. was ik te gast op een van de Poolsterscholen in de Achterhoek. Daar nam ik het eerste exemplaar in ontvangst van het Strategisch Beleidsplan ‘Samen bergen verzetten’.
Eervol dat het boek TopTeams, én mijn lezing voor alle medewerkers (dec 2022) inspiratie bood voor dit plan. Geweldig verder, zoals dit plan met ambities en kernwaarden in samenspraak met alle stakeholders is gemaakt. In woord én in beeld, met de krachtige illustraties van Suus van den Akker.
Hier de link naar het plan. En naar een lokaal nieuwsberichtje van deze Poolster-mijlpaal

TopTeams als leidraad in leiderschaps- en teamcoaching
Geregeld ontvang ik mooie reacties op het boek TopTeams. Deze week las ik op LinkedIn een bericht van Spark Adviseurs dat de pijlers van TopTeams worden ingezet bij leiderschapscoaching. Dankbaar om te vernemen.

1234

Weken van uitersten

/in , , /door
12345

De afgelopen tijd was een periode van uitersten. Van hoge toppen en diepe dalen. Alles overheersend was de dood van drie topklimmers: Line van den Berg, Mats Wentholt en Jeroen van Ommen. Zij beklommen op 19 mei de Grosshorn in de Zwitserse Alpen en zijn in de afdaling omgekomen door een gigantische sneeuwlawine. Ze waren in training voor een expeditie naar Pakistan. Zie hier het NKBV bericht.

Met Line had ik met name de laatste maanden persoonlijk contact, na het uitkomen van haar film ‘My Phantom’. Die zagen we in november 2022 met een klein groepje als pre-premiere op het Dutch Mountain Film Festival in Heerlen, waar ook de foto is genomen met het groepje ‘grensverleggende vrouwen’. De afgelopen maanden had ik meermaals contact met Line, over haar ambitie om een boek te schrijven en het sprekerscircuit in te gaan. Daarnaast hoorde ik op 26 april, de dag dat ik een koninklijke onderscheiding ontving, dat Line een van de personen was die de aanvraag ondersteunde. Die avond nog, hadden we contact. En daarna nog een keer, over haar voornemen een podcast te maken.
Ze was zo getalenteerd, energiek en vol ambitie! Een van de absolute Nederlandse topklimmers. Hoe verdrietig dat al haar grootse beklimmingen en dromen geen realiteit zullen worden. Ze er niet meer is. Een groots verlies en gemis. Vooral voor familie en naasten. Voor de bergsport. En als voorvechter van het vrouwenklimmen. Lieve Line, rust zacht.

Bizar genoeg, op 21 mei, de dag dat lichamen van de drie Nederlandse klimmers werden gevonden en geborgen, was er een exceptioneel Nederlands Himalaya-succes: Christian de Jong bereikte samen met Prakash Sherpa de top van de 7861 meter hoge Nuptse via de noordflank. Een Nederlandse primeur en geweldige prestatie, die tevens prachtig is vastgelegd via foto’s en video. Link naar NKBV-bericht.
De Nuptse is verbonden met de achtduizender Lhotse, en via Zuidcol met de Mount Everest. Gezamenlijk vormen deze drie bergen het hoefijzer van de westelijke cwm aan de Nepalese kant. Zie de foto van de ondergaande zon die ik maakte vanuit Zuidcol (7950 m, kamp 4 Everest); links is de Nuptse (noordwand) in beeld.
De beklimming van het tweetal staat in groot contrast met de drukte en gekte op Everest; er was een record aantal vergunningen verstrekt. Met tevens een record aantal doden, een trendbreuk. Dit lijkt vooral veroorzaakt door een groter aantal onervaren klimmers en minder zorgvuldigheid/ervaring bij de lokale organisatoren/gidsen/dragers. En tegelijkertijd de rush van de huidige tijd: alles kan ‘gekocht worden’ en het moet NU, SNEL, MAKKELIJKER en LUXER. Al met al een zorgelijke ontwikkeling, en een dieptepunt in de Everest-historie, precies 70 jaar na de eerste topbeklimming van 29 mei 1953 door Edmund Hillary en Norgay Tenzing. Een mijlpaal die in Nepal groots gevierd werd.

Dan was er onlangs nog een persoonlijke mijlpaal: ik ontving op 27 mei jl. in Bodegraven een onderscheiding uit handen van de Nepalese ambassadeur Gahendra Rajbhandari: de Knight of the Himalayan Order. Eervol en dankbaar!

Koninklijke onderscheiding Katja

/in , /door
123456789

Op 26 april 2023 ontving Katja Staartjes een koninklijke onderscheiding: Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

De Nederlandse Klim en Bergsport Vereniging schreef hierover op die dag het volgende: ‘Met grote trots mogen wij melden dat Katja Staartjes vandaag in Deventer Koninklijk is onderscheiden tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Zij ontving deze onderscheiding vanwege haar inzet en prestaties op het gebied van bergsport, maar vooral vanwege haar liefdadigheids- en ontwikkelingswerk in Nepal. Voor deze onderscheiding werd zij voorgedragen door de NKBV welke werd ondersteund door diverse leden van de bergsportgemeenschap.
“Door niet meer of minder dan zichzelf te zijn heeft Katja Staartjes met haar beklimmingen en liefdadigheidswerk vele vrouwen en mannen in hart en ziel geraakt. Van de Nepali die nieuw perspectief kregen, tot vrouwen die in een sport waar dat nog niet vanzelfsprekend was vol passie de stijgijzers onderbonden om hun eigen grenzen te verleggen. Dat is niet zomaar iets. Dat is waarvoor koninklijke onderscheidingen bedoeld zijn”, aldus Peter Valkenburg, voorzitter van de NKBV.’

Hier de link naar het volledige NKBV-bericht: https://nkbv.nl/actueel/nieuws/bergbeklimster-katja-staartjes-ontvangt-koninklijke-onderscheiding.html
Verder een link naar een recent verhaal op het digitale platform Grensverleggers, over vrouwelijke pioniers in het expeditieklimmen: https://nkbv.nl/grensverleggers/verhalen/vrouwenexpedities/#

Katja: “Eervol, dankbaar en overweldigd; dat is mijn gevoel na deze speciale dag en de ontvangen onderscheiding. Dank aan de initiatiefnemer van het lintje: de NKBV (directeur Robin Baks en de eerdere voorzitters Joachim Driessen en Frits Vrijlandt en degenen die een brief schreven ter motivatie). Verder dank aan de huidige voorzitter Peter Valkenburg voor de persoonlijke woorden. En natuurlijk dank aan de gemeente Deventer, die er een prachtig lintjesregen-festijn van hebben gemaakt in de historische Lebuinuskerk. Het was heel bijzonder om mee te maken.
Tot slot grote dank voor alle felicitaties, reacties en persoonlijke woorden die ik afgelopen weken ontving via diverse kanalen. Zeer dierbaar!”

N.B. Kunstenaar Lisette Wansink maakte namens het Dutch Mountain Film Festival in het najaar van 2021 een aantal miniaturen van klimmers. Een daarvan was van Katja. Tot grote hilariteit ontving Katja eergisteren bij thuiskomst uit de bergen een pakketje bij de post, met een draag-insigne voor de pop. Ha ha ha, hoe krijgen ze het bij DMFF bedacht! En hoe fraai is dit gemaakt door Lisette.

1234567

Database Grensverleggers

/in , , /door

Mijlpaal: de database Grensverleggers is online. Dit digitale archief is gelanceerd ter gelegenheid van het 120-jarig bestaan van de NKBV, en geeft de geschiedenis van het Nederlandse alpinisme en expeditieklimmen weer. Het is een centrale en toegankelijke plek voor verhalen en informatie over grensverleggende expedities en bijzondere prestaties van Nederlandse bergsporters van toen en nu.

Website: https://nkbv.nl/grensverleggers/

https://www.youtube.com/watch?v=wPeKpzZibc0

Do not turn your back

/in , , /door

Limited edition t-shirt. De eenwording van landen door middel van voetbal mag nooit ten koste gaan van mensenlevens. Met dit t-shirt brengt Stichting PRO2 in samenwerking met Cruijff.com een eerbetoon aan de arbeiders die zijn omgekomen tijdens de bouw van de stadions in Qatar voor het WK 2022. Veelal arbeiders uit Nepal, het land dat wij ondersteunen met onze projecten.

Dit t-shirt is een speciaal herontwerp van het originele WK 1974 T-shirt waarin Johan Cruijff het Nederlands elftal leidde naar de finale tegen West-Duitsland. Op deze speciale editie staan ​​de zeven vlaggen van de landen waar de arbeiders vandaan komen. De boodschap “Don’t turn your back” is gedrukt op de 2 iconische strepen op beide mouwen. Om een krachtig statement te maken. De rugkant is zwart en toont nummer 14. Het betreft een limited edition; er zijn 6500 t-shirts gemaakt, het geschatte aantal overleden migranten tijdens de bouw.

Het shirt kun je kopen via Cruijff.com
Alle winst wordt gedoneerd aan stichting PRO2, gericht op het helpen van de families van de werknemers in Nepal.
Deze campagne mogelijk gemaakt door Brandworks. Tevens copyright bovenstaande foto.

Pieken & Dalen

/in , /door

Pieken en Dalen, ze horen bij elkaar, net als Licht en Donker. De afgelopen weken stond de Nederlandse bergsport in het teken van deze uitersten.
Ook de bergen zelf trouwens, want eens te meer is dit jaar duidelijk geworden hoe snel het gaat met de klimaatopwarming en hoe desastreus de gevolgen zijn in de bergen. Voor de bergsport, maar vooral voor de natuur en bewoners daar. Om aandacht te vragen voor het klimaat, en met name om zelf in actie te komen voor een beter klimaat, startte berggids Roeland van Oss eind mei ‘Climbing for Climate’, Hij beoogde alle 82 vierduizenders van de Alpen te beklimmen in één seizoen, en wel volledig op eigen kracht. Hij verplaatste zich tussen de gebieden per fiets. En het is hem gelukt! Hij had 79 dagen nodig om alle 82 toppen te beklimmen, een geweldige prestatie.

Een week eerder, op 5 augustus piekten notabene Niek de Jonge en berggids Boris Textor ook hun 82e vierduizender en voltooide daarmee hun ‘gouden bergen-project’: alle vierduizenders van de Alpen beklimmen in één seizoen. Ze hadden er slechts 68 dagen voor nodig en hadden daarmee de Nederlandse primeur.
In 2015 werd al eens eerder een poging gedaan door wijlen Martijn Seuren, maar hij overleed uiteindelijk op zijn laatste berg (Arete de Rochefort / Dent du Géant) in het Mont-Blanc massief. Zeer tragisch.

Een foutje, een misstap, een uitglijder, het kan je in de bergen zo maar fataal worden. En het kan de allerbeste overkomen. Zo verdrietig, maar zo verongelukte op 9 augustus j.l. een van Nederlands meest ervaren en beste alpinisten: Roland Bekendam. Hij klom op dat moment op de Taschhorn in Zwitserland. Bravoure was hem vreemd; hij was bescheiden, ingetogen en zeer zorgvuldig, met een groots oog voor veiligheid. Naast een uitmuntend bergbeklimmer was hij een gerespecteerd geoloog, één van Nederlands experts ondergronds in Zuid Limburg. Afgelopen donderdag 18 augustus namen we in grote getalen op indrukwekkende wijze afscheid van deze markante klimmer. Een groot verlies voor de Nederlandse bergsportwereld.
Eerder deze zomer overleed geheel onverwacht een andere toonaangevende bergsporter: Paul Boslooper. Hij maakte op 4 juni een tochtje op de racefiets toen zijn hart het begaf. Paul was eigenaar van het kleinschalige reisbureau Nunatak, en organiseerde unieke en avontuurlijke tochten in alle uithoeken van de wereld. Hij beklom eerder o.a. Mount Everest en Cho Oyu en kende Nepal op zijn duimpje. Destijds bij de voorbereidingen van onze Nepal Traverse heeft hij ons geweldig geholpen met informatie over de Far West. En ook nadien raadpleegde ik hem. Een groot verlies voor de avontuurlijke reiswereld, dat hij er niet meer is.

Deze gebeurtenissen maken eens te meer duidelijk hoe belangrijk het is om ‘de dag te plukken’, te genieten van juist ook de kleine dingen. En kleine stappen te zetten op ons eigen pad qua duurzaamheid, en voor behoud van natuur en klimaat. We kunnen immers allen bijdragen door onze manier van leven.

Podcast ‘Een Keurige Val’

/in , , /door
1234

Vorige week kwam de indrukwekkende podcast ‘Een keurige val’ uit, via NPO Radio 1 (Sisyphus, David de Jongh). In deze podcast is bergbeklimmer en pionier Herman Plugge aan het woord over zijn spraakmakende expedities, over de bergsport en over de Irish Coffee Award.

De podcast is via verschillende kanalen te beluisteren, o.a. via:
– NPO Radio 1 (#80, 13 juli 2022): https://www.nporadio1.nl/podcasts/docs/72301/80-een-keurige-val
– NPO 2Doc (#80): https://www.2doc.nl/docs/2022/80-Een-keurige-val.html
– Via Sisyphus: https://www.nporadio1.nl/podcasts/sisyphus (als tweeluik)

De Irish Coffee Award groeide uit tot de meest prestigieuze award onder Nederlandse expeditie-klimmers. De award-party vond jaarlijks op een winteravond plaats bij Plugge thuis, waarbij de woonkamer volgepropt zat met klimmers. Een hoogtepunt om te hebben mogen meemaken. In zijn oorspronkelijke hoedanigheid heeft het laatste event plaatsgevonden in 2019 (zie blog van destijds https://katjastaartjes.nl/expeditie-award-herman-plugge/ ). Daarna gooiden pandemie en gezondheid van Plugge roet in het eten. Om Herman te bedanken en te eren vond op 12 juni 2022 een bijeenkomst plaats met intimi en alle award-winnaars. Een prachtige afsluiting van een traditie.
Het goede nieuws is dat de Nederlandse Klim en Bergsport Vereniging de traditie zal voortzetten: Nieuwsbericht van NKBV daarover.

Legendarische Everest-expeditie 1984
Herman Plugge was de expeditieleider van de Everest-expeditie van 1984, nog in de tijd dat er slechts één team op de berg klom. Het team zette een grootse prestatie neer, die helaas uitmondde in de vete of Bart Vos wel of niet op het echt hoogste punt van de aarde heeft gestaan. Zo ja, dan was hij de eerste Nederlander op de top van Mount Everest.
Bart heeft altijd volgehouden dat hij echt op dat hoogste punt gestaan heeft. Maar een teamgenoot beweert (zelfs via een boek) dat hij de top niet gehaald zou hebben. Vanuit de Himalayan Database van wijlen Mrs Hawley en vanuit autoriteit Eberhard Jurgalski met 8000.com is de topclaim begin deze eeuw afgewezen. Daarmee zou René de Bos in 1990 de eerste Nederlander op de top van Mount Everest zijn geweest.

Uit de podcast blijkt dat Herman Plugge zijn expeditiegenoot Bart Vos nog steeds steunt met het bereiken van de Everest-top, wat ik lovenswaardig vind vanuit zijn expeditieleidersrol.
Hoewel het kennelijk eerder beschreven is in Witboek Everest, is voor mij een nieuw gegeven dat er met de eerstbeklimming van de Everest-top in 1984 een bedrag van tienduizenden guldens gemoeid was. Die bonus zou direct en indirect door het team geïncasseerd worden indien de werkelijke top gehaald zou worden.
Hmm, dat werpt voor mij toch een ander licht op deze affaire. Dat wil zeggen, naar mijn mening vergroot een topbonus in het vooruitzicht, de kans op het nemen van extra (teveel) risico bij de beklimming. En tevens vergroot het de kans dat klimmers niet integer omgaan met het wel of niet bereiken van de echte top.
Al met al is deze vete helaas een schadelijke kwestie voor de bergsport. En de enige die werkelijk weet hoe het zit is… klimmer Bart Vos.

Enfin, luister naar de prachtige ervaringen en verhalen van pionier Herman Plugge, een markante persoonlijkheid op wie ik in de loop der jaren zeer gesteld ben geraakt. Hij heeft een belangrijke rol vervuld in de ontwikkeling van het expeditieklimmen in Nederland en in het versterken van de onderlinge band in de klimscene.

N.B. De foto van Herman Plugge en David Bacci (award 2017) is genomen door Timo de Boer. De overige beelden maakte ik bij de award-uitreiking van feb 2019 (Bas Visscher en Danny Schoch).

Naschrift januari 2023: vlak voor kerst 2022 is Herman Plugge overleden, op 83 jarige leeftijd. Een icoon is heengegaan. Lieve Herman, rust zacht.

Herstart theatertour Manaslu

/in , , , /door
123456

In maart 2020 ging in samenwerking met organisator Mondiavisueel de theatertour Manaslu2 – Berg van de ziel van start. Helaas konden door de pandemie drie optredens niet plaatsvinden. We zijn verheugd te kunnen melden dat er nieuwe data zijn vastgesteld voor de resterende voorstellingen:
– di 21 juni 2022 – Steenwijk – Schouwburg de Meenthe (tegenover NS-station)
– wo 22 juni 2022 – Oosterhout – Theater de Bussel
– wo 29 juni 2022 – Houten – Theater Aan de Slinger (naast NS-station)
Aanvang is 20:00 uur. Kaarten zijn te koop via Mondiavisueel of rechtstreeks via het betreffende theater. Eerder gekochte kaarten via Mondiavisueel blijven geldig voor de nieuwe datum. Voor alle vragen rondom reserveringen kun je contact opnemen met Mondiavisueel of met het theater.

De voorstelling Manaslu2 gaat over twee Nederlandse expedities naar de bergreus Manaslu in Nepal. Met 8163 meter is het een van de veertien ‘achtduizenders’ op onze aardbol. De eerste keer kwam het team tot 300 meter onder de top. De tweede keer bleek het hoogst haalbare voor het duo Katja Staartjes en Henk Wesselius de voortop op 8130 meter. Wel een Nederlandse primeur, maar geen Top. Wat gebeurde er? Wat vraagt het van je, om vlak voor het bereiken van je doel om te keren? Kom luisteren en kijken naar de adembenemende beelden van dit avontuur.

Elke voorstelling wordt een exemplaar van het boek TopTeams verloot, met prachtige foto’s van Menno Boermans, tevens fotograaf tijdens een van deze Manaslu-expedities. Het boek TopTeams bereikte de shortlist voor de verkiezing managementboek 2020.

Deze theatertour is de tweede tour van Katja. Eerder bracht zij samen met Mondiavisueel de voorstelling ‘Lopen over de grens’ over de Great Himalaya Trail door Nepal.
Lees meer over de theaterlezingen.
Link naar eerder nieuwsbericht over de Manaslu-tour
Link naar de Manaslu-voorjaarsexpeditie
Link naar de Manaslu-najaarsexpeditie 

Dutch Mountain Film Festival + Trail

/in , /door
1234567

Begin november vond in Heerlen de 11e editie plaats van het Dutch Mountain Film Festival (DMFF), een inspirerend festival waarbij een week lang geselecteerde nieuwe bergfilms worden gedraaid. Gelukkig kon het event dit jaar live plaatsvinden. De overall winnaar werd de Poolse film ‘Wall of Shadows’ door Eliza Kubarska: een prachtige film over een Sherpa-familie in het uiterste oosten van Nepal (Kanchenjunga-gebied) en hun rol in een expeditie naar de zeer uitdagende bergreus Jannu.
Heb je het festival gemist? De 6 prijswinnende films zijn van 1 dec – 10 januari 2022 online te bekijken via https://www.dmff.eu/

Vorig jaar had ik de eer deel uit te maken van de jury en verkozen we tot beste film ‘Las Cholitas’: een indrukwekkende en ontroerende film over 5 Boliviaanse vrouwen die op expeditie gaan naar de Aconcagua, de hoogste berg van Amerika. https://www.dmff.eu/films/cholitas/

De organisatie van het DMFF wordt geleid door Toon Hezemans en Thijs Horbach, en elk jaar hebben zij originele initiatieven rondom het festival. Vorig jaar was dat de ‘Dutch Mountain Trail’, een wandeltocht van ca. 100 km waarbij je seven summits beklimt. Een grote hit blijkt nu, want velen lopen (stukken van) deze trail en het bijbehorende boekje beleeft inmiddels zijn 5e druk. https://www.dmff.eu/dutch-mountain-trail/

Wat deze tocht voor mij bijzonder maakt: de start is bij het NS station van Eygelshoven, op zo’n 400 meter van het huis waar ik tot mijn zesde jaar woonde. Onze vader studeerde mijnbouw in Delft en werkte bij de mijn Laura & Julia. Eygelshoven ligt tegen de Duitse grens en vlakbij Heerlen, de stad waar ik geboren ben. Dus ik voel me zeer verwant met dit gebied, de trail en het hele film festival.

Afgelopen november bedacht de organisatie van de DMFF opnieuw iets origineels: een collage van stoffen poppen van een aantal wereldklimmers gemaakt door kunstenaar Lisette Wansink. Als grap werd ik daar tussen geplaatst. Ongetwijfeld dankzij mijn achtergrond in Zuid Limburg;))

Hulp aan Nepal

/in , , /door

Op zaterdag 29 mei 2021 stond bijgaande foto en onderstaande advertentie namens ftrprf in het Financieel Dagblad. Een oproep voor hulp aan Nepal, nu het land het zo zwaar te verduren heeft door de Indiase mutant van de pandemie.

Het Nepalese zorgsysteem kan het niet aan. Er is een tekort aan zo’n beetje alles: onvoldoende hulpmiddelen, medicijnen, zuurstof en ziekenhuisbedden. We kunnen de bevolking helpen door te doneren via de vele kleinschalige Nederlandse en internationale initiatieven. Of natuurlijk centraal via giro 555 – Samen in actie tegen corona – waarmee we ook andere kwetsbare landen ondersteunen.

Hier de link naar de bijbehorende webpagina van ftrprf.
Stichting Topaspiraties besteedt het geld dat met deze oproep wordt gedoneerd voor 100% aan Corona-hulp in Nepal.

N.B. De foto van het Nepalese jongetje is genomen in december 2015 in Kakani (Helambu) door Pieter Hemels (directeur ftrprf), toen wij daar waren om de Shree Palchok School te heropenen, na de aardbevingen van april 2015. Hier de link naar de blogpost van de heropening destijds.

Perspectief bij tegenwind

/in , , , /door

Op een dag wordt code rood weer code groen. #moedhouden #veerkracht

Samen op pad
Teamwork kan een uitdaging zijn op zich. Zeker nu. Samenwerken op afstand, terwijl iedereen vanuit huis werkt. Of juist samen op locatie werken, met inachtneming van de anderhalve-meter-regel. Nauwelijks werk hebben en oplossingen moeten bedenken voor je team. Of het juist krankzinnig druk hebben vanwege de corona-tijd. Het is maar net in welke sector of rol je werkt, wat het effect is van deze Corona-periode. Maar het beïnvloedt ons allemaal, privé en veelal ook in werk.

Oplopende druk
Onder grote druk en bij alsmaar aanhoudende tegenwind wordt teamwork er niet makkelijker op. Je wordt met jezelf én met elkaar geconfronteerd. Met je motivatie en commitment. Met je kwaliteiten. Maar juist ook met je schaduwkanten en je grenzen. Je leert elkaar op een andere manier kennen, misschien zelfs door en door. Dat kan intens verbinden. Maar het leidt ook sneller tot ergernis en ruzie. Niet zo gek, want velen krijgen bij oplopende druk een korter lontje. Ook in onze beklimmingen gebeurt dat. Bijvoorbeeld als we op grote hoogte dagen bovenop elkaars lip zitten in een tentje in de storm. Irritaties ontstaan dan zomaar. Het is dan zaak om te incasseren en de onenigheid niet te laten escaleren.

Elkaar aanspreken
Op die kritieke momenten heeft het geen zin om elkaar uitgebreid feedback te geven. Dat geldt eveneens tijdens het klimmen en door het klimtouw de onderlinge afstand groot is. Of de wind loeit. Dan ben je al blij dat je elkaar verstaat. Heldere communicatie en doen wat gedaan moet worden, daar gaat het dan om. Ook bij online-overleg is die duidelijkheid extra belangrijk, doordat je elkaar niet ‘voelt’.

Het echte gesprek voeren. Het bespreekbaar maken van de essentie of onderstroom vraagt om een geschikt moment. De rust en de veiligheid om je kwetsbaar op te stellen en werkelijk in contact te zijn met elkaar. Als het al lukt tijdens onze expedities, is het in het basiskamp, waar we na elke klimronde terugkeren. Het komt ook voor dat ik wacht met de dialoog tot we terug zijn in Nederland, op zeeniveau, en we weer normaal functioneren. Waarbij het opletten geblazen is, dat van uitstel geen afstel komt.

Is dat risico niet ook aanwezig bij online overleg? Heb er aandacht voor. Kan het gesprek wachten? Of is er een creatieve oplossing? Bijvoorbeeld door een wandeling te maken? En in de frisse lucht de dialoog te voeren… Lopen brengt letterlijk in beweging, geeft ruimte en helderheid vaak dient zich dan een perspectief aan.

Perspectief. Over perspectief gesproken. Het valt niet mee om hoop te houden als de tegenspoed aanhoudt. Tijdens onze klimexpedities is er altijd gedoe en tegenslag. Daar moet je je op instellen. Storm, eindeloze sneeuwval waarbij alles insneeuwt, lawines, gletsjerspleten, hoogteziekte, infecties, ongelukjes. Er is altijd iets. Soms zitten we tot tien dagen ‘in quarantaine’ in het basiskamp, omdat de omstandigheden het niet toelaten de berg op te gaan. Natuurlijk, wij kiezen vrijwillig voor een expeditie. Dat is bepaald niet het geval voor de huidige uitdagende periode. Maar in beide gevallen wordt je geconfronteerd met je intrinsieke motivatie en veerkracht.

Heb je bezieling voor wat je doet? Kun je de tegenspoed en situatie accepteren? Het helpt als je kunt loslaten. Als er ruimte is voor humor en relativering – hoe lastig ook. En je kunt blijven zien hoe bevoorrecht we zijn in Nederland. Als je kunt genieten van de dingen die er wél zijn, het kleine dat je misschien eerder niet zag. Als je weet wat je inspireert en energie geeft. En als leidinggevende: hoe dat werkt binnen je team.

Tijdens een van onze expedities duurde de noodzakelijke acclimatisatierondes door tegenspoed veel langer dan gedacht. Pas na vijf weken kwam er perspectief op de top en begonnen we eindelijk aan onze vermeende ’topronde’ van vijf à zes dagen. Tevergeefs. Door plotse weersverslechtering sneeuwden we bijna in ons kampje op 6000 meter en konden net op tijd afdalen. In de tweede toppoging was 6900 meter het hoogst haalbare en draaiden we om door lawinegevaar. Opnieuw terug naar het basiskamp op ruim 5000 meter, waar een ander team de aftocht blies. Ook wij verloren bijna de moed. Wat was het zwaar om in de missie te blijven geloven en onszelf voor de derde keer opnieuw op te laden.

Verder lezen & luisteren
Ga mee op expeditie in het boek TopTeams en doe inspiratie op. Om het beste uit je team én uit jezelf te halen. Zodat je samen bergen kunt verzetten. Met quotes, storytelling en prachtige foto’s van Menno Boermans. TopTeams bereikte de shortlist Management Boek van het jaar 2020. www.topteams.info

In januari 2021 publiceerde New Life University een uitgebreid interview van Anatol Kuschpeta met Katja Staartjes: https://www.youtube.com/watch?v=sonoIbqGFRc

Intermediair plaatste in september 2020 dit artikel over ‘samenwerken in Corona-tijd’: https://www.intermediair.nl/persoonlijke-groei/persoonlijke-ontwikkeling/dit-kun-je-van-een-bergbeklimmer-leren-over-samenwerken

Dank & Vitaal 2021 gewenst

/in , , /door


Ik bedank hierbij alle opdrachtgevers en partners voor de samenwerking in 2020. En iedereen die in het algemeen belang keihard heeft gebuffeld om Covid-19 in te perken en/of zieken te verzorgen.
Voor nu wens ik eenieder positieve stappen vooruit of opzij. Dat 2021 een vitaal jaar wordt en we elkaar weer live kunnen ontmoeten, vol energie en inspiratie.

Terugkijkend op vorig jaar maakt duidelijk hoe belangrijk gezondheid en vrijheid zijn. Als je er over beschikt lijkt het normaal. Maar gezond zijn en in vrijheid leven is een voorrecht en groot geluk. Juist beperkingen maken dit eens te meer duidelijk.
De huidige tijd is een soort (onvrijwillige) expeditie die intens verbindt, maar waarin tegenstellingen ook vergroot worden. In dat opzicht lijkt het een beetje op een klimexpeditie, waarin we in extreme omstandigheden verkeren en je tegen je eigen, én elkaars grenzen oploopt. Veerkracht, persoonlijk leiderschap en het vermogen tot goed samenwerken worden dan nog belangrijker.

Elke crisis leidt (gelukkig) ook tot innovatie en creatieve oplossingen. Wat een stap is er gezet in het digitaal werken. Een jaar geleden had ik niet kunnen vermoeden wat er allemaal mogelijk was op dit vlak.
Toen op 12 maart de eerste lockdown werd aangekondigd, betekende dat de annulering van mijn theatervoorstelling Manaslu Kwadraat van die avond, de vierde van de tour via Mondiavisueel. En zo’n beetje al mijn opdrachten dat voorjaar werden gecanceld. En dan heb ik als ZZP’er het geluk dat ik niemand op de loonlijst heb staan en geen grote zakelijke lasten.
Zelf ben ik als Spreker vanaf april begonnen met webinars en vanaf mei met online-lezingen, ook in hybride setting vanuit een studio. Het haalt het niet de intensiteit en verbinding van Live, maar toch: wat een eyeopener! En hoeveel groter wordt het bereik, zeker in een internationale context. Ik heb inmiddels flink wat optredens achter de rug, en zoals met alles geldt: meters maken geeft ervaring en bedrevenheid. In wat wel werkt én wat niet. Verder was het fijn dat in 2020 mijn coachingswerk (Management Drives) veelal kon doorgaan.
De ruimte die afgelopen voorjaar plots ontstond heb ik verder gebruikt voor een project verduurzaming, door zonnepanelen te plaatsen voor de energievoorziening thuis en op kantoor. We combineerden dit met een corona-proof plek. Naast (coachings)gesprekken binnen op mijn kantoor of al lopend op de Sallandse heuvelrug, kan dat (bij redelijk weer) nu ook in deze corona-proof setting.

Ik zie uit naar de samenwerking in 2021, in welke vorm dan ook.

1234567

Over grenzen – Nieuwe Leiders

/in , , /door

Nieuwe Leiders. Dat is het initiatief van Roek Lips: podcasts en een selectie interviews in Dagblad Trouw. Reeds voor de Corona-pandemie ging Roek Lips in gesprek met bestuurders, wetenschappers, denkers en anderen op zoek naar inspiratie en houvast in deze turbulente tijden. Een zoektocht naar zinvol leven, nieuw leiderschap en transitie.

Ik had de eer in gesprek te gaan met Roek in december 2019 over GRENZEN. Niet zozeer over grenzen verleggen, maar vooral over het leren kennen en bewaken van je grenzen. En hoe lastig is het soms is om op je schreden terug te keren. En dat het plafond van meer, sneller en groter op gegeven moment bereikt is. Ontwikkeling ligt dan in verandering, vereenvoudiging. Ook verduurzaming gaat daarover. Een ongekend complexe transitie, zeker nu de Corona-crisis erbij bijgekomen is.

Bekijk en luister de podcasts van Roek Lips op www.nieuweleiders.nl

De link naar de podcast over Grenzen: https://www.nieuweleiders.nl/in-gesprek-met/katja-staartjes-grenzen/

En het artikel dat op 28 april 2020 verscheen in Dagblad Trouw.

Webinar Bergen Verzetten

/in , , , /door

Samen bergen verzetten! Digitale disruptie, dus steeds meer webinars in deze Corona tijden. Mijn uitgever Management Impact verzorgt ze sinds kort, en ze zijn allemaal terug te zien. Gisteren (14 april 2020) was het mijn beurt, best spannend. Een wezenlijk andere dynamiek dan tijdens een lezing. Daar kan ik zo’n 150 à 200 beelden per lezing inzetten en kan ik zelf de snelheid bepalen en stilstaan waar nodig; ingaan op vragen of interactie inbrengen.

Bij dit webinar maakte ik weliswaar zelf de presentatie, maar ik zat niet aan het stuur van de slides/foto’s/filmpjes. Dat deed in dit geval de host/moderator. Dus dat betekende inspelen op de vragen, ook vanuit de chat met een paar honderd man aan de andere kant van de lijn, en dan toch zien terug te keren naar de lijn van het verhaal. Improviseren tijdens de rit dus. Wendbaarheid vereist dus, net zoals dat in de huidige tijd steeds belangrijker is.

Het webinar van 14 april 2020 is hier terug te zien: https://www.onlineseminar.nl/managementimpact/webinar/31169/samen-bergen-verzetten/#description
Totale archief van Management Impact: https://www.onlineseminar.nl/managementimpact/archive/

Rian Melenboer van Vire.nu maakte de bovenstaande fraaie visualisatie van het webinar Samen bergen verzetten.

Naschrift juni 2020: de ervaring op gebied van online-bijdragen groeit gestaag. Mooi om een nieuw onderdeel aan het repertoire toe te voegen. Er is veel mogelijk. Indien er een moderator of host in de lead is, kan ik in gesprek gaan en bepaalde thema’s bij de kop pakken via een beperkt aantal beelden en/of filmpjes. Indien een beeldlezing met storytelling de voorkeur verdient is het van belang dat ik zelf de presentatie kan ‘doorklikken’. Via rustmomenten kunnen we vervolgens de interactie realiseren via vragen/chats.

Podcasts met Katja

/in , , , /door

Afgelopen maanden voerde ik een drietal mooie gesprekken voor een Podcast, mede naar aanleiding van het verschijnen van het boek Topteams, dat ik maakte met Menno Boermans. De gesprekken zijn te beluisteren via onderstaande links:

Tjipcast nr. 33 – door Tjip de Jong

Braveheartclub Happinez nr. 22 – door Roanne van Voorst

Podcast door Erno Hannink

Live Berg Cartoons

/in , , /door
123

Ik was onlangs in Londen voor een lezing tijdens een leiderschapstraject van een multinational. De dag werd op ludieke manier in beeld gebracht door een sublieme live tekenaar: James Balay (James the Scribe). Fenomenaal wat deze man voor elkaar krijgt in zo’n korte tijd.

De afgelopen jaren heb ik eerder het voorrecht gehad dat stukken uit mijn presentatie werden gevisualiseerd. Zoals door Laura Lagaaij en door Suus van den Akker (www.livetekenaar.nl).

Net als bij een boek of presentatie: een beeld zegt meer dan 100 woorden!

1234

 

Trainer Management Drives Teams

/in , , , /door

Onlangs behaalde Katja Staartjes de licentie Trainer Management Drives voor teams. Deze opleiding is het vervolg op de opleiding voor individuen.

Zij zal zich komende tijd steeds meer op coachings- en trainingswerkzaamheden gaan toeleggen, naast haar werk als professioneel spreker.
Meer weten over Management Drives?
Verder praten met Katja voor een coachings- of trainingstraject: lees verder.

Henk Wesselius – Broad Peak

/in , , /door
12345678

Op 16 juli 2019 bereikte Henk Wesselius op de achtduizender Broad Peak (8047 m) een hoogte van ca. 8035 meter op de topgraat, halverwege de voortop (de markante rocky summit op 8030 meter) en de hoofdtop (de haaietand).
Na de rocky voortop is het anderhalf uur op en af kronkelen over een lastige corniche-graat tot de hoofdtop, over een lengte van circa 300 meter. Henk was daar samen met Jangbu Sherpa (Patle – Solo-gebied Nepal), ze waren de enigen. Het tweetal is tot een markante bult op de graat gekomen (ook wel de ‘false summit’ genoemd), zijn daar gestopt en hebben foto’s genomen. Hoe het kan dat ze niet verder zijn geklommen naar de hoofdtop, een stuk van naar schatting 30 minuten? Die vraag had ik uiteraard ook. Maar als geen ander weet ik dat het vanaf zeeniveau makkelijk praten is. Op 8000 meter denk je niet helder en kun je afstand, hoogteverschil en moeilijkheidsgraad minder goed inschatten. Dat beinvloedt je beslissingen. Beide mannen waren ervaren (Jangbu o.a. top K2 en 20x Everest)… en het is een heel verhaal waarom ze op deze bult zijn gestopt, maar het is allemaal geen excuus. Het eindresultaat is de topgraat op 8035 meter.
Feit is overigens dat afgelopen weken meerdere klimmers tot dit punt op de graat (of tot de eerdere rocky fore summit) zijn geklommen, en niet verder.

Henk heeft met deze beklimming een topprestatie neergezet, al is er flinke teleurstelling dat hij nét niet op die hoofdtop gestaan heeft. Dat is trouwens nog geen enkele Nederlander gelukt op Broad Peak. Volgens de database van Jurgalski kwamen eerder vier Nederlanders tot de markante rocky voortop: Ronald Naar (1983),  Wytze Rijke (2001), Wilco van Rooijen (2006) en Eelco Jansen (2009).
Voor een indruk van het terrein: de Amerikaan David Roeske plaatste in 2018 deze opname op zijn instagram account (vlak onder de voortop).
De berg Broad Peak, gelegen in het Pakistaanse Karakoram-gebergte tegenover de beruchte K2 (8611 m), behoort tot de veertien ‘achtduizenders’ op deze aardbol. Qua hoogte is het de nummer 12 van de wereld.

Henk maakte deel uit van een commerciële expeditie. De weersomstandigheden in de Karakoram waren afgelopen klimseizoen uitstekend. In dat opzicht zat het mee en zijn we dankbaar! Een groot verschil met de omstandigheden die we in 2004 hadden op de naburige Gasherbrum 1, waar we pas zes weken na aankomst bij de berg, in een derde poging de top bereikten.

Vanuit het ‘basiskamp’ in Salland had ik dagelijks contact met Henk en ik ben trots op deze kanjer, die dit met z’n 59 jaar toch maar geflikt heeft. En vooral ben ik dolgelukkig dat mijn maatje, man en geliefde weer veilig terugkeert naar huis. En we weer samen kunnen hardlopen, klimmen en mooie tochten maken.

N.B. Eerder beklom Henk Wesselius de achtduizenders Gasherbrum 1 (8068 m) en de Manaslu voortop (8130 m), beide Nederlandse primeurs. Verder de markante bergreuzen Alpamayo (5974 m), Khan Tengri (6995 m) en Ama Dablam (6856 m). Op Mount Everest reikte Henk in de Nederlandse expeditie van Hans van der Meulen (jaar 2000) tot 8600 meter.
Met grote dank, ook deze keer weer, aan onze sponsor en partner Kathmandu Outdoor!

N.B./2. Onderstaande foto’s tonen:
– de ene terugkijkend naar de K2 (8611 m) en de rocky fore summit vanaf de ‘bult op de graat’;
– de andere richting de hoofdtop (de haaietand) met daarachter het Gasherbrum-massief;
– de ‘bult op de graat’ met Jangbu, waar de foto’s met de vlaggen genomen zijn (terugkijkend nadat Henk nog een stukje de graat vervolgde).
Het eindpunt van Henk en Jangbu betreft hetzelfde punt dat omschreven wordt door Mingma Gyalzen Sherpa van Imagine Nepal op zijn facebook pagina. Het is bijzonder jammer dat we dit bericht niet eerder hebben ontdekt.

123

Focus Learning Journeys

/in , , /door

Focus Learning Journeys organiseert masterclasses op het gebied van persoonlijke ontwikkeling en leiderschap. Ik ben vereerd om te participeren in een tweetal van deze programma’s:

‘The fine art of leadership’ met Gabriël Anthonio (3 & 4 oktober 2019)
Herhaling van het programma van afgelopen mei.
Meer info en inschrijven via de webpagina van Focus Learning Journeys

‘Living your purpose’ met Oscar David (29 – 31 januari 2020)
Meer info en inschrijven: via de webpagina van Focus Learning Journeys
Organisator Remco Gerritsma postte op 26 juni een berichtje op Linked In

 

12

Heb vertrouwen

/in , , , /door

Heb vertrouwen! Laat de controle (meer) los. We lijken het verleerd in onze westerse maatschappij, waarin we geen enkel risico meer willen lopen. Tijdens het bergbeklimmen kun je niet zonder wederzijds vertrouwen, maar ook voor mij als perfectionist blijft het een uitdaging om niet alles in de hand te willen houden. Dus het af en toe weer eens te realiseren dat je het onderlinge vertrouwen en de teamgeest juist vergroot door te delegeren en los te laten.

Vertrouwen geven (en vertrouwen krijgen) maakt sterker. Dit filmpje laat het prachtig zien. Met dank aan Twitter (PaulBlom en Klaske de Jong), want zo ontdekte ik deze geweldige clip met klimmende peuter.
Ook tijdens onze tochten door de Himalaya tonen de kinderen het belang van vertrouwen.

12345

Teamwork = commitment

/in , , , /door

Teamwork betekent commitment. Als eerste commitment voor het gezamenlijke doel. En commitment naar elkaar. De bereidheid om voor elkaar door het vuur te gaan, elkaar te helpen. En over je eigen schaduw en demonen heen te stappen als dat nodig is. Het gezamenlijk belang is leidend. Samen ga je meestal niet sneller, maar samen kom je wel verder. Zodat je uiteindelijk samen doelen kunt realiseren en grenzen verleggen. Leve teamwork!

Het bureau Sportsspeakers maakt sinds 2018 een inspirerende scheurkalender met quotes van haar sprekers. Elke dag nieuwe inspiratie.

 

1234

 

 

Sterke vrouwen

/in , /door

T/m 10 maart 2019 is de tentoonstelling ‘1001 vrouwen in de 20e eeuw’ in het Amsterdam museum te bezoeken.
Hier is o.a. de pickel te bewonderen van pionier en bergbeklimster Jenny Visser-Hooft. Lees het blog dat de NKBV hier over schreef.
Ik heb de eer gehad deze pickel een tijdje in huis te hebben gehad, nadat ik die ontving van bergbeklimmer Frederike Bloemers. In 2015 gaf ik de trofee door aan klimster Marianne van der Steen. Lees meer in het blog van destijds op deze website.

12345

 

Expeditie Award Herman Plugge

/in , , /door

Nederlands meest prestigieuze expeditie award is de ‘Herman Plugge Irish Coffee Award’. Herman Plugge was in pionier in het Nederlandse expeditieklimmen en hij was in 1984 de leider van de Nederlandse expeditie naar Mount Everest. Tevens was hij mede-eigenaar van de (toenmalige) outdoorwinkel Demmenie Sport.

Jaarlijks is er op uitnodiging een samenzijn bij Herman Plugge thuis. Een bijzondere avond met gepassioneerde expeditieklimmers, waarin de expedities van het afgelopen jaar via beeldpresentaties de revue passeren. De avond wordt afgesloten met Irish Coffee, terplekke bereid door de heer des huizes. Uit de geleverde prestaties wordt de meest spraakmakende expeditie verkozen, sinds 2000 aangeduid en letterlijk verbeeld via de ‘Herman Plugge Irish Coffee Award’.

De winnaars van de expeditie award van dit keer zijn Bas Visscher en Danny Schoch voor hun eerstbeklimming van de Kachqiant (6015 m) in de Hindu Rai (Noord-Pakistan) van afgelopen zomer 2018. Een spectaculaire topprestatie in een ongerept en onbekend gebied. Meer informatie over deze expeditie op het blog van Bas Visscher.

De indrukwekkende eerstbeklimming van de noordwand van de Pik Alexandra (5290 m, TD+) in Kirgizië door Wout Martens en Line van den Berg (via de NKBV Expeditie Academie 2018) werd bekroond met de ‘No guts no glory’ award. Eveneens een hoogstaande beklimming die internationaal aandacht kreeg. Meer informatie via de webpagina van de NKBV.

123

Klimfilm ‘Free Solo’ in Nederland

/in , , /door

Klimwonder Alex Honnold beklom SOLO op 3 juni 2017 het rotsmassief El Capitan via de route Free Rider (een route van 950 meter met moeilijkheidsgraad 7c in Yosemity National Park). Dus zonder touw of andere hulpmiddelen. En dat in een tijd net onder de 4 uur. Een ultieme topprestatie voorbij alle denkbare grenzen!
Aan deze fenomenale beklimming ging een voorbereiding vooraf van 8 jaar en werd Alex gedurende anderhalf jaar gevolgd door een cameraploeg van professionele klimmers o.l.v. Jimmy Chin.

De resultante is de film Free Solo, in Nederland onlangs op het IDFA gepresenteerd. Vanaf 10 januari 2019 gaat de film in het reguliere programma van bioscopen meedraaien (zie blog van de NKBV, met tevens een link naar een prachtig interview door Roanne van Voorst met klimmer Alex Honnold).

Wil je de film eerder zien? Dat kan in een speciale voorstelling op zondag 23 december in Rotterdam (theater LantarenVenster, Otto Reuchlinweg 996).
Aanvang: 19:15 uur.
Bergbeklimmer Katja Staartjes is gevraagd de film te introduceren met een persoonlijke inleiding van een kwartier, over de passie van het klimmen en het omgaan met angst en risisco’s.

Info en kaarten via LantarenVenster.  Meer info:
– Link naar de  trailer Free Solo
– Link naar de Making off van de film

N.B. Naschrift: interview januari 2019 met de filmers

 

The impossible ridge

/in , , /door

Wil je als bergbeklimmer een grensverleggende beklimming doen, dat moet je het zoeken in een grote traverse, een snelheidsrecord of een nieuwe route. Zoals de (noodlottige) poging in 2017 van topklimmer Ueli Steck om de traverse Everest-Lhotse-Nuptse te volbrengen. Ook staat de mega-traverse van het Kangchenjunga massief, de op twee na hoogste berg ter wereld, nog steeds open.
Qua snelheidsrecords werd afgelopen juni de barrière van 2 uur geslecht op de 900 meter hoge rotswand El Capitan (route Nose) in Yosemity. De route werd door Alex Honnold en Tommy Caldwell geklommen in 1:58 uur. Het record is gestaag verbeterd, in 2007 was het met 2:45 uur nog in handen van de Duitse broers Alex en Thomas Huber. Deze laatste hoopt nu, met drie teamgenoten, een huzarenstukje uit te halen op de Latok 1 (7145 m) in de Pakistaanse Karakoram.

In 1978 was er de legendarische expeditie met Jeff Lowe. Het team kwam tot honderd meter onder de top via de noordgraat. Hoogteziekte dwong het team acuut af te dalen. Ze brachten ruim 20 dagen onafgebroken door op de graat! Jeff Lowe noemt de 2500 meter lange noordgraat ‘the unfinished business of the last generation climbers’.
De top van de zevenduizender Latok I werd in 1979 voor het eerst bereikt door een Japans team, via de ‘eenvoudigste’ route, de oostgraat. Hier is het bijna veertig jaar bij gebleven. Er zijn tientallen pogingen gedaan de top opnieuw te bereiken, via andere routes en met name de spectaculaire noordgraat. Tevergeefs. Tot een paar weken geleden.

Eerst was er in juli de dramatische poging van twee Russen, die een hoogterecord bewerkstelligden op de noordgraat en tot 6975 m kwamen. De expeditie eindigde noodlottig met de dodelijke val van Glazunov. Zijn maat Alexander Gukov zat dagen vast op 6000 meter, en kon ternauwernood door een helicopter worden gered.
Pal daarna was er expeditie van een drietal met de Brit Tom Livingstone. Dit hechte team realiseerde de tweede succesvolle beklimming in de geschiedenis door op 9 augustus 2018 de top te bereiken. Ze klommen 2/3 deel van de noordgraat en traverseerden daarna via een col naar de zuidwand en klommen zo het laatste stuk naar de top. Een fenomenale teamprestatie!

De noordgraat als geheel blijft ondanks dit succes nog steeds maagdelijk. Zal het Thomas Huber en zijn team komende weken lukken deze beklimming te volbrengen? Zij hopen te klimmen via de noordgraat of de noordwand en besluiten terplekke wat haalbaar is. De Latok is niet nieuw voor Thomas Huber. In 1997 beklom hij met z’n broer Latok II, en in de afgelopen jaren deed hij twee eerdere pogingen op Latok I. Ze zijn te volgen via facebook/instagram onder Huberbuam.

N.B. The BMC maakte onlangs voor vertrek van Tom Livingstone een mooi stuk over de  klimgeschiedenis op Latok I.

Topteam in 1 dag

/in , , , /door

 

Topteams draaien op energie, eigenaarschap, veerkracht en verbondenheid. Ze hebben een echt gemeenschappelijk doel en zetten resultaat neer.
Teams vormen de kracht van een organisatie. Goede samenwerking wordt steeds belangrijker in de huidige tijd van digitalisering, globalisering en zelfsturing. Maar hoe doe je dat en wat kenmerkt een succesvol team?
Op 27 maart 2018 organiseert Vakmedianet / Management Impact een event in Burgers Zoo Arnhem. Op deze dag word je geinspireerd door teamexperts Martijn Vroemen, Bas Kodde, Dennis Daems, zoöloog Eric Blok, topsporter Santi Freixa en bergbeklimmer Katja Staartjes. En ga je daadwerkelijk met elkaar op EXPEDITIE in Burgers’ Bush. Een unieke belevenis in een inspirerende omgeving.

• Krijg inzicht in dé succesfactoren van een topteam
• Weet hoe je als team waarde creëert voor je organisatie
• Leer hoe je je team coacht en hoe je het maximale uit je team haalt
• Leer hoe je (beter) met elkaar communiceert
• Na deze dag weet je hoe je van jouw team een TOPTEAM maakt!
Meer informatie en inschrijven via Management Impact

De titel van het event is gekoppeld aan het boek Topteams – Samen bergen verzetten van Katja Staartjes en Menno Boermans, dat nog in de maak is. In het kader van goed teamwork, teamprestaties en teamcoaching bracht Uitgeverij Vakmedianet onlangs uit: Handboek Teamcoaching van Martijn Vroemen en De kunst van Duurzaam Presteren van Bas Kodden. Auteur/trainer/coach Martijn Vroemen is dagvoorzitter tijdens het congres op 27 maart en Bas Kodden treedt ook op als spreker.

Vaarwel Lama Geshe

/in , , , /door
123

Afgelopen week overleed Lama Geshe. Kort na Elisabeth Hawley. Daarmee heeft de klimwereld opnieuw een statuut verloren. Honderden klimmers ontvingen de zegening van Lama Geshe voordat zij van start gingen op Everest en andere bergen in de Kumbu (het Everest-gebied). In eerste instantie alleen de lokale Sherpa’s, maar vanaf de jaren negentig gingen ook Westerese klimmers bij hem langs voor een puja.
Alan Arnette schreef een prachtige ode op zijn website.

Zelf ontmoette ik de Lama vier keer in zijn huis en gompa in Pangboche (3900 meter). Drie keer ontving ik een zegening. De eerste keer was in 1999, voor mijn Everest-beklimming. Ik schreef er een passage over in mijn boek Hoog spel, waarvan hier een kort stukje:

 “1 april 1999. Als ik de religieuze ruimte nader, hoor ik dat de lama wederom diep in gebed is. Voorzichtig schuif ik het zware fluwelen gordijn opzij, dat dienst doet als deur. Ik blijf stilstaan. Wat een helle kleuren. De gehele wand is beschilderd met rood, oranje, groen en blauw en overal staan religieuze voorwerpen. De lama kijkt op en knikt. Zachtjes loop ik op mijn sokken naar voren, ik buig diep en overhandig de witte kata, de sjaal die ik eerder kreeg van Ang Rita. Ik ga zitten op een van de kussens en kruis mijn benen onder me. De ceremonie begint. De lama zegt eindeloze gebeden op, terwijl ik me concentreer op de weken die komen gaan. Chomolungma, de gevaren, het team, mijn gezondheid. Ik voel me rustig. Aan het eind van de ceremonie offeren we onder meer rijst en bloemblaadjes en nuttigen we rakshi, de plaatselijke alcoholdrank, en donkere meelachtige bolletjes. Even slikken. Ik herinner me de smaak van vorig jaar. Ranzig.

Bij mijn vertrek hangt de geestelijke mij een nieuwe kata om de hals en overhandigt mij een kaart met een afbeelding van de ‘History of Chomolungma’. Binnenin staat mijn naam in het Tibetaans, plus zijn zegen voor de beklimming. Lama Geshe kijkt me liefdevol aan en knikt. ‘Je kunt gaan,’ zegt hij, ‘maar wees voorzichtig. Luister goed naar jezelf. Als je vertrekt voor de toppoging, richt deze kaart dan naar de Everest en concentreer je op de tocht. Draag hem tijdens de beklimming op je linkerborst.’ Ik hoor de vertaling aan en ben ontroerd.

Buiten kijk ik naar Chomolungma. Steeds dichterbij, maar toch nog zo ver weg. Vanmiddag was het een tijdje bewolkt, maar intussen is de lucht strakblauw. Ik zie een grote windvaan, de bekende wolkachtige sliert vanaf de top, alsof de Godin haar adem uitblaast. Ik voel me gelukkig.”

De kaart heb ik de hele topbeklimming op zak gehad, ik vond hem zojuist in mijn papieren. Zo waardevol. Ergens moet ik zelfs nog een dia hebben waarop ik op de top sta, met de kaart in beeld. Die moet ik hoognodig eens opzoeken en digitaliseren.

Dat Lama Geshe voor nu mogen rusten in vrede.

123

Trainer Management Drives

/in , , /door

 

Katja Staartjes behaalde onlangs de licensie om als gecertificeerd trainer te werken met Management Drives op gebied van persoonlijk leiderschap.
Management Drives stimuleert leiderschap en samenwerking op individueel, team en organisatie niveau. De basis van de methodiek gaat uit van drijfveren, en er worden zes profielen onderscheiden. De volgorde van je drijfveren bepaalt hoe je waarneemt, denkt en doet. Daarmee bepaalt het mede iemands gedrag, persoonlijke kracht en ontwikkelpunten.
Later dit jaar zal Katja Staartjes ook de vervolgopleiding voor teams afronden, zodat zij deze fantastische tool vol kan gaan inzetten bij haar werk als spreker, trainer en coach.

 

 

 

Elizabeth Hawley/Elisabeth Revol

/in , , , /door
1234

Afgelopen week stond het nieuws in de bergsportwereld in het teken van 2x Eliz(s)beth: de Amerikaanse Elizabeth Hawley en de Franse Elisabeth Revol.
Journaliste Elizabeth Hawley overleed op 26 januari 2018 op 94 jarige leeftijd in haar woonplaats Kathmandu. De bergbeklimster Elisabeth Revol werd 2 dagen later op miraculeuze wijze gered van de flanken van de achtduizender Nanga Parbat (8125 m).

Elizabeth Hawley
Een legende in de wereld van het Himalaya klimmen is van ons heengegaan; de journaliste Elizabeth Hawley. Hoewel ze nooit een berg heeft beklommen, kende ze alle details van de grote beklimmingen in Nepal. Elke expeditieleider sprak voorafgaand en na afloop met haar over de expeditie. Zij was een fenomeen en kwam langs in haar lichtblauwe Volkswagen Kever bij je hotel. Vanaf de eerste seconde stuurde ze een spervuur aan vragen op je af omtrent het expeditieverloop. Als er iets niet klopte in een topverhaal, met feiten die ze kende van eerdere expedities, confronteerde ze klimmers daarmee. Hiermee ontmaskerde ze soms ook overdreven prestaties. Alle feiten tekende ze op, in eerste instantie op papier en later in de digitale Himalayan Database. Deze database, die ruim 200 euro kostte, kon iedereen kopen, waarmee je over een schat aan informatie beschikte over expedities naar zo’n 300 bergen in Nepal. Voor mij was dit een belangrijk onderdeel van de voorbereiding op onze eigen expedities. Overigens is de Himalayan database onlangs vrijgegeven, via de website www.himalayandatabase.com.

Ik heb het voorrecht gehad haar zes keer te ontmoeten, na mijn beklimmingen van Mount Everest en Ama Dablam, en daarna nog drie keer uitgebreider als expeditieleider in verband met Dhaulagiri en Manaslu. De laatste keer sprak ik haar na onze Great Himalaya Trail door Nepal, heel bijzonder.
Haar database werk zal worden voortgezet door Billi Bierling. Op haar FB-tijdlijn is dan ook veel te vinden over Mrs. Hawley, van de vele media-uitingen van afgelopen week. Hier een selectie:
Nepali Times: nieuwsbericht door Kunda Dixit en Ode door Lisa Choegyal;
Artikel op Alpinist.com (door auteur biografie over Hawley ‘Keeper of the mountains’);
Via Rock and Ice (Billi Bierling);
Radio NPO1 – Nieuwsweekend (27 januari jl).

 

Elisabeth Revol
Samen met de Pool Thomasz Mackiewicz bereikte het duo op 25 januari de top van de Killer Mountain Nanaga Parbat, via de Kingshofer route, een fabuleuze prestatie. Ze waren het enige team op de berg en klommen slechts met z’n tweeen. Voor Thomasz was het de 7e poging in de winter, voor Elisabeth de derde poging. Het is de tweede keer in de winter dat de top van de Nanga Parbat gehaald is, en nog nooit eerder beklom een vrouw in het koudste seizoen een achtduizender. Maar het succes was van korte duur. Door de mist had Thomasz zijn sneeuwbril afgedaan en raakte sneeuwblind in de afdaling, en kreeg bovendien steeds meer last van hoogteziekte en bevriezingen. Het tweetal bracht de nacht van 25/26 jan. door in een gletsjerspleet. In de loop van de nacht begon Thomasz bloed te spuwen, een teken van ernstige hoogteziekte, en raakte vervolgens buiten bewustzijn. Elisabeth is daarop alleen verder gaan afdalen en werd in de derde nacht (27/28 jan) gered door de topklimmers Denis Urubko en Adam Bielecki. Deze mannen klommen op de K2, zijn via een helikopter opgehaald en aan de voet van de Nanga afgezet. Daarna klommen ze in een recordtempo omhoog: 1250 meter in ruim 7 uur en dat op 6000 meter in het donker via een zeer steile, moeilijke route. Een onvoorstelbare topprestatie, die mogelijk was dankzij hun ervaring en kracht, feit dat ze deze beklimming eerder volbrachten  en de moderne gps-techniek.
De ware teamgeest onder de bergsporters zegeviert met deze spectaculaire redding, hoewel de gebeurtenis wordt overschaduwd door het overlijden van Thomasz. Ook voor Elisabeth is het drama nog niet voorbij, gezien de mogelijke amputatie van haar vingers en linkervoet. Ik duim dat intense behandeling in het ziekenhuis effect sorteert voor deze topklimster.

O.a. Alan Arnette berichtte uitgebreid via zijn blogs;
Ook in Ned en Belgie is gepubliceerd over de gebeurtenissen.