Elizabeth Hawley/Elisabeth Revol

Afgelopen week stond het nieuws in de bergsportwereld in het teken van 2x Eliz(s)beth: de Amerikaanse Elizabeth Hawley en de Franse Elisabeth Revol.
Journaliste Elizabeth Hawley overleed op 26 januari 2018 op 94 jarige leeftijd in haar woonplaats Kathmandu. De bergbeklimster Elisabeth Revol werd 2 dagen later op miraculeuze wijze gered van de flanken van de achtduizender Nanga Parbat (8125 m).

Elizabeth Hawley
Een legende in de wereld van het Himalaya klimmen is van ons heengegaan; de journaliste Elizabeth Hawley. Hoewel ze nooit een berg heeft beklommen, kende ze alle details van de grote beklimmingen in Nepal. Elke expeditieleider sprak voorafgaand en na afloop met haar over de expeditie. Zij was een fenomeen en kwam langs in haar lichtblauwe Volkswagen Kever bij je hotel. Vanaf de eerste seconde stuurde ze een spervuur aan vragen op je af omtrent het expeditieverloop. Als er iets niet klopte in een topverhaal, met feiten die ze kende van eerdere expedities, confronteerde ze klimmers daarmee. Hiermee ontmaskerde ze soms ook overdreven prestaties. Alle feiten tekende ze op, in eerste instantie op papier en later in de digitale Himalayan Database. Deze database, die ruim 200 euro kostte, kon iedereen kopen, waarmee je over een schat aan informatie beschikte over expedities naar zo’n 300 bergen in Nepal. Voor mij was dit een belangrijk onderdeel van de voorbereiding op onze eigen expedities. Overigens is de Himalayan database onlangs vrijgegeven, via de website www.himalayandatabase.com.

Ik heb het voorrecht gehad haar zes keer te ontmoeten, na mijn beklimmingen van Mount Everest en Ama Dablam, en daarna nog drie keer uitgebreider als expeditieleider in verband met Dhaulagiri en Manaslu. De laatste keer sprak ik haar na onze Great Himalaya Trail door Nepal, heel bijzonder.
Haar database werk zal worden voortgezet door Billi Bierling. Op haar FB-tijdlijn is dan ook veel te vinden over Mrs. Hawley, van de vele media-uitingen van afgelopen week. Hier een selectie:
Nepali Times: nieuwsbericht door Kunda Dixit en Ode door Lisa Choegyal;
Artikel op Alpinist.com (door auteur biografie over Hawley ‘Keeper of the mountains’);
Via Rock and Ice (Billi Bierling);
Radio NPO1 – Nieuwsweekend (27 januari jl).

 

Elisabeth Revol
Samen met de Pool Thomasz Mackiewicz bereikte het duo op 25 januari de top van de Killer Mountain Nanaga Parbat, via de Kingshofer route, een fabuleuze prestatie. Ze waren het enige team op de berg en klommen slechts met z’n tweeen. Voor Thomasz was het de 7e poging in de winter, voor Elisabeth de derde poging. Het is de tweede keer in de winter dat de top van de Nanga Parbat gehaald is, en nog nooit eerder beklom een vrouw in het koudste seizoen een achtduizender. Maar het succes was van korte duur. Door de mist had Thomasz zijn sneeuwbril afgedaan en raakte sneeuwblind in de afdaling, en kreeg bovendien steeds meer last van hoogteziekte en bevriezingen. Het tweetal bracht de nacht van 25/26 jan. door in een gletsjerspleet. In de loop van de nacht begon Thomasz bloed te spuwen, een teken van ernstige hoogteziekte, en raakte vervolgens buiten bewustzijn. Elisabeth is daarop alleen verder gaan afdalen en werd in de derde nacht (27/28 jan) gered door de topklimmers Denis Urubko en Adam Bielecki. Deze mannen klommen op de K2, zijn via een helikopter opgehaald en aan de voet van de Nanga afgezet. Daarna klommen ze in een recordtempo omhoog: 1250 meter in ruim 7 uur en dat op 6000 meter in het donker via een zeer steile, moeilijke route. Een onvoorstelbare topprestatie, die mogelijk was dankzij hun ervaring en kracht, feit dat ze deze beklimming eerder volbrachten  en de moderne gps-techniek.
De ware teamgeest onder de bergsporters zegeviert met deze spectaculaire redding, hoewel de gebeurtenis wordt overschaduwd door het overlijden van Thomasz. Ook voor Elisabeth is het drama nog niet voorbij, gezien de mogelijke amputatie van haar vingers en linkervoet. Ik duim dat intense behandeling in het ziekenhuis effect sorteert voor deze topklimster.

O.a. Alan Arnette berichtte uitgebreid via zijn blogs;
Ook in Ned en Belgie is gepubliceerd over de gebeurtenissen.